Afgelopen week werd de voor moord in vereniging gepleegd veroordeelde Desiré Delano Bouterse, ook op de Red Notice opsporingslijst van Interpol geplaatst. Samen met zijn (voormalige) lijfwacht Iwan Dijksteel, pronkt Bouterse nu op de zogenoemde ‘Red Notice’. Eerder waren andere veroordeelden als Bordo en diens kompaan Kepi, ook al op de lijst geplaatst. De laatste meldde zich vrijwillig aan met zijn advocaat. Maar de vraag is: Hoe serieus moeten we het nemen als een veroordeelde zijn naam prijkt op de Interpol-lijst? Deze vraag wordt bewust gesteld, gezien extern nog niet heeft kunnen helpen bij het opsporen van verdachten. Dit terwijl eenieder weet, dat de veroordeelden en gezochten zich buiten de grens van Suriname bevinden.

Het gaat volgens velen om een showkaartje, waarbij men wenst te doen geloven dat er hard gewerkt wordt aan de opsporing van de veroordeelden. Kijk maar naar iemand als Bordo, die zich niet opstelt als iemand die gezocht wordt. Wekelijks is deze figuur aan het ‘posten‘ op zijn sociale media kanaal. Dit met foto’s en al. Is deze man de internationale opsporingswereld zoveel stappen voor?

Van Bordo weten we, dat hij niet de slimste crimineel is! Of gaat het er gewoon om, dat deze mensen tijdelijk moesten worden weggestopt om de regering het niet nog moeilijker te maken.

Maar hoe zit het met de grote ladingen drugs, waarvan de eigenaren nooit zijn aangehouden of zogenaamd voortvluchtig zijn? Komen die niet voor op de lijst? Of zijn ze misschien vrienden van het Openbaar Ministerie? Verdienen zulke gasten niet om internationaal gesignaleerd te worden? Trouwens, het is een zeer blamerend beeld een gewezen staatshoofd te plaatsen op een Interpol-lijst. Internationale schande noemt men dat! Het imago van Suriname is wederom zwaar geschaad.