Minister David Abiamofo van Natuurlijke Hulpbronnen heeft  bij de eerste regeringsperconferentie van het jaar verteld, dat het niet klopt dat de staat 7 miljoen USD beschikbaar heeft gesteld om het bedrijf een duwtje in de rug te geven. De bewindsman zegt dat het bedrijf het zelf moet doen met de schaarse middelen. En tot nog toe heeft de SWM niets van de regering ontvangen. Echter is het zo dat terwijl het gras groeit, sterft het paard! Bewoners in de verschillende wijken hebben hun misnoegen geuit over het niet kunnen verkrijgen van water uit de kraan. Het is een proces van letterlijk bedelen, dat je niet komt te zitten zonder water. Voor velen betekent het een extra uitgave, want met de vele gezinnen in één huis, loopt de durotank al binnen de kortste keren leeg.

Wie er geen prioriteit in ziet, is de regering, want met een telefoontje wordt er aan haar gratis water aangeleverd. We weten allemaal hoe het gaat. Dit alles ten koste van de burger die zelf zonder water zit. Op de koop toe komt men met mooie verhaaltjes over het vrijmaken van gelden. Weken verder is er nog niets gebeurd, en ook niet veranderd. Hoe lang zullen we dit nog pikken? Door de pers wordt er al weken veel tamtam gemaakt over dit waterprobleem. Erger nog dat mensen het vaak genoeg niet door hebben, dat hun durotank leeg is gelopen en dat hun hydrofoor door blijft loeien. Wie zal de kosten dekken, wanneer deze pomp is doorgebrand? Natuurlijk zal het de burger zijn.