In een onlangs verschenen artikel van Insight crimes werden naar aanleiding van Amerikaanse en Colombiaanse onderzoekers, vicepresident Ronnie Brunswijk en ex-president Desi Bouterse in verband gebracht met recente betrokkenheid bij drugshandel. Dit werd bevestigd door middel van gehackte e-mails die wijzen op voortdurende politieke banden op hoog niveau met de georganiseerde misdaad. De e-mails behoorden tot een reeks aan documenten die in 2022 waren gestolen van het Colombiaanse kantoor van de procureur-generaal en waren verstrekt aan een consortium van journalisten, waaronder InSight Crime. De aantijgingen in de e-mails dragen bij aan de aanhoudende geruchten over de rol van Brunswijk en Bouterse in de cocaïnehandel via Suriname, waarvoor beiden in het verleden zijn veroordeeld. Ze zouden hun connecties in de Surinaamse regering gebruiken om cocaïnesmokkel te faciliteren in ruil voor steekpenningen.

In navolging daarvan heeft de politieke partij van de vicepresident getracht haar afschuw te uiten in een persbericht, waarin zij online publicatie Starnieuws aanvalt en beschuldigt van valselijke berichten over haar voorzitter Ronnie Brunswijk. Volgens de politieke partij van de vicepresident vindt zij het afschuwelijk dat een gerenommeerde nieuwssite zich leent voor zulk een vorm van journalistiek, “geeft aan hoe diep wij zijn gevallen”. Wij vinden dat de politieke partij zich koest moet houden en haar vingers niet moet branden, want Starnieuws en andere media hebben dit artikel gepubliceerd op basis van een  publicatie dat deel uitmaakt van #NarcoFiles: “The New Criminal Order, een transnationaal journalistiek onderzoek naar de mondiale georganiseerde misdaad, haar innovaties, haar tentakels en degenen die deze bestrijden. Het project, geleid door het Organised Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP) in samenwerking met Centro Latinoamericano de Investigación Periodística (CLIP), begon met een lek van e-mails van het Colombiaanse Openbaar Ministerie, dat werd gedeeld met InSight Crime en 32 mediakanalen over de hele wereld. Verslaggevers onderzochten en bevestigden het materiaal, samen met honderden andere documenten, databases en interviews. Volgens de politieke partij bestaat de inhoud van het artikel alleen over vermoedens, suggesties en geruchten. “Sensatie is het woord dat opkomt bij het lezen van dit artikel. Dat men daarbij ook karaktermoord pleegt, doet er kennelijk niet toe. Dat men dan ook voorbijgaat aan het instituut van de vicepresident spreekt boekdelen”, aldus de politieke partij waarvan de vicepresident ook de voorzitter is. Het is opmerkelijk dat het instituut van de vicepresident in verband wordt gebracht, omdat dit impliceert, dat op een bepaald politiek niveau, functionarissen boven onderzoek of verdenking zouden komen te staan. Dit staat haaks op het constitutioneel gedachtegoed, de democratische traditie en het rechtsstatelijk denken.

In het persbericht heeft de politieke partij getracht om zich te beroepen op het principe in de journalistiek van hoor en wederhoor. Maar een ieder die de vicepresident zou durven vragen om een reactie weet inmiddels, dat hij niet zou reageren of gewoon zwaar geïrriteerd zou antwoorden. Weerlegging of feitelijkheden, zijn van de functionaris in gevallen als deze, niet te verwachten. En daarnaast heeft de vicepresident meerdere malen getoond geen respect te hebben voor de journalisten in ons land. Het advies van de politieke partij aan Starnieuws was dat zij er beter aan gedaan hadden de vicepresident in de gelegenheid te stellen om te reageren op de valselijke aantijgingen. De mediacommissie van de vicepresident heeft bij dezen haar werk geprobeerd te doen, maar dat wil niet zeggen dat de vrije pers overtuigd is en geloof heeft in het betoog dat zogenaamd verwijst naar valselijke aantijgingen. De publicatie van dit artikel was naar aanleiding van een gerenommeerde nieuwswebsite waar meerdere onderzoekers hun bijdrage aan hebben geleverd.

Daarbij moeten wij niet vergeten, dat onlangs Piet Wortel bij de Nederlandse politie heeft verklaard, van wie de miljoenen aan goud in zijn woning in Suriname waren. Volgens Wortel, die wordt beschouwd als een grote speler in de wereldwijde cocaïne handel, moest hij het goud voor vicepresident Ronnie Brunswijk verkopen.

Dit bericht ging viraal, maar de vraag is, of we verbaasd waren, dat de naam van de VP werd genoemd.

Keerpunt was niet verbaasd en deze verklaring heeft voor de zoveelste keer ervoor gezorgd, dat de regering voor schut werd gezet. Nu met het artikel van InsightCrime kunnen wij stellen dat wij wederom aan de schandpaal worden genageld voor de buitenwereld. Dit was eigenlijk ook al, toen niet zo lang geleden het Franse dagblad Le Monde, een YouTube filmpje publiceerde over de drugsroute Colombia-Suriname-Frans-Guyana-Frankrijk.

In het filmpje was duidelijk te zien dat Suriname naast 43 legale, veel illegale landingsbanen heeft – acht nieuwe sinds 2019 – voor onder meer drugsdroppingen. “Suriname is een narcostaat”, benadrukte Le Monde. Suriname is volgens de krant, een land waar alle legitieme instellingen zijn gepenetreerd door de macht en rijkdom afgeleid van de illegale drugshandel. Volgens de Franse krant, belichamen ex-president Desi Bouterse en vicepresident Ronnie Brunswijk dit systeem.

Le Monde analyseerde de satellietbeelden van de regio en via een reconstructie onderzocht zij de toeleveringsketen van Colombia tot Frankrijk. De krant stelt dat rond Bouterse en Brunswijk, een heel crimineel netwerk gecentreerd is. Beiden komen met foto’s en hun veroordelingen voor drugshandel, in beeld. Ook Joël Martinus ‘Bordo’ komt in beeld als een goede vriend van Brunswijk die in Frankrijk is veroordeeld voor het coördineren van een netwerk van cocaïnesmokkelaars uit Frans-Guyana. Die is tot op heden op de vlucht.

Tot slot, is van belang te beseffen, dat wanneer de vicepresident of diens media functionarissen reageren, de hoogste echelon van de regering Santokhi aan het woord is. Het is de regering Santokhi die zich dan als geheel en ondeelbaar bestuur tegen de vrijheid van meningsuiting en voor het niet onderzocht en onbesproken laten van internationale publicaties, betreffende druggerelateerde verwevenheid in het binnenste en bovenste van haar gelederen, als officiële beleid doctrine uitdraagt.