Onderwijsminister Henry Ori heeft wederom een loopje weten te nemen met de belangen van de leerkrachten. De groep werd na een ‘pennen neer’ actie uitgenodigd door de minister. Daarna zou er een vervolggesprek komen, maar de examens moesten worden voortgezet. Deze zijn intussen afgerond en de grote vakantie is in zicht. Wat voor zin heeft het voor voeren van een actie in de vakantie? Wat kan nog worden gebruikt als pressiemiddel? De leerkrachten zijn duidelijk voor de zoveelste keer belazerd. Over degenen die in het binnenland werkzaam zijn en die het al enige tijd moeten doen met zeer beperkte middelen, zullen we het niet meer hebben, want die komen intussen al naar de stad. Hoogstwaarschijnlijk zal er ook niets dat beloofd is aan deze groep, worden gerealiseerd.

Trouwens, dat is hoe de beleidsmakers denken in het voorgaande. Waarmee ze geen rekening hebben gehouden, is dat het onderwijsproces in oktober weer moet aanvangen. Dan krijgt men zeker de poppen aan het dansen. Dan gaat men er weer alles aan doen en beloven om de leerkrachten aan het werk te krijgen in het binnenland en zal men ook proberen met een zogenaamde toelage, ze zoet te houden. Ze zouden toch voedselbonnen en een Oli Moni Karta krijgen? Waar zijn al die zaken gebleven? Op den duur had men zelfs beloofd, bussen in te zetten voor onderwijsgevenden om ze op school te krijgen.

Maar ook het gehele onderwijssysteem zorgt voor frustraties bij de leerkrachten. Beloofd was dat men zaken zou veranderen, maar ook daar is niets van terecht gekomen. Hoe draag je iets over dat je zelf niet begrijpt? Deze minister leeft duidelijk in zijn eigen wereld.