De recente verhogingen van de brandstofprijzen en de aldoor stijgende wisselkoersen voor vreemde valuta, hebben de druk verhevigd op de samenleving. De situatie is volgens velen nog nooit zo erg geweest en zeker nooit zo onplezierig. Eenieder tracht het hoofd boven water te houden, hetgeen velen niet meer lukt. Hoe zwaar is het niet voor ouders om hun kinderen te verzorgen en ook nog te voorzien van voeding. Dan hebben we het nog niet gehad over de mensen wier kinderen dagelijks twee tot vier bussen moeten nemen, zodat ze op school kunnen komen. De winkelprijzen spreken boekdelen! Niemand blijkt nu een greep te hebben op welke situatie dan ook in het land. De criminaliteit wordt dagelijks erger alsof er niets aan de hand is, terwijl een ander deel der misdadigers tracht door middel van oplichting de laatste kruimels van derden af te troggelen. Degenen die er voordeel bij hebben, reizen aanhoudend, terwijl het overige deel van de samenleving zich geen ontspanning meer kan veroorloven. De jeugd ziet het niet meer zitten en bezoekt de school onregelmatig. Onze jonge kerels trekken al op zeer jonge leeftijd de goudvelden in, terwijl we dagelijks berichten zien van vermiste of weggelopen meisjes. Achteraf blijken velen onderdak te hebben gevonden bij oudere heren. De laatstgenoemden doen er dan alles aan om de nodige spullen in huis te hebben. Horeca en uitgangsleven blijken in een dip te zijn beland en nog wordt de indruk gewekt, dat Covid-19 de schuld van dit alles is. Echter is dit niet het geval en is de koopkracht er gewoon niet meer.