Aanpakken gokhuizen betekent daadwerkelijke armoedebestrijding
Tijdens de behandeling van de Wet Kansspelen, Casinowet en Loterijwet, in De Nationale Assemblee (DNA), gaf Radjendre Debie (VHP) aan, dat Suriname gebukt gaat onder een zeer ernstige financieel-economische crisis, die een enorme weerslag heeft op de sociaal-economische situatie van de samenleving. Het volk heeft enorm veel aan koopkracht moeten inleveren, vanwege het in uitvoering zijnde herstelprogramma en de overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds.
Veel burgers houden niet voldoende over om in de normale dagelijkse behoeften te kunnen voorzien, toch schieten de gokkantoren als paddenstoelen uit de grond. Velen ‘wagen een gokje’, in de hoop wat geld te winnen. ‘’Wat denkt u dat de invloed is die kansspelen, zo u wilt gokken, heeft op het huishoudbudget – het besteedbare inkomen – van de gezinnen?’’, vroeg Debie in DNA. Debie presenteerde de cijfers van een onderzoek dat hij heeft uitgevoerd en waaruit blijkt dat er landelijk 897 betting of gokhuizen operationeel zijn. De gemiddelde dagopbrengst per gokhuis kan geschat worden op SRD 40.000 (in het weekend ligt dit bedrag hoger). Ongeveer 25.000 hiervan is de omzet. Op dagbasis betekent dit 897 x SRD 25.000 dat overeenkomt op SRD 22.425.000,00 per dag. Op jaarbasis is dat 365 x SRD 22.425.000. – is een bedrag van SRD 8.185.125.000. – (8 miljard 185 miljoen en 125 duizend) dat landelijk wordt vergokt. Dit komt neer op een bedrag, met een inwonersaantal van 551,282 aan 8,185,125,000 / 550,000 = SRD 14.847,44 per hoofd van de bevolking dat per jaar wordt vergokt. Let wel: landelijk wordt er ruim SRD 8.185.125.000. – op jaarbasis vergokt.
Er zijn meer verliezers dan winnaars. De praktijk wijst uit dat ongeveer 70 tot 80 procent verliezers zijn. Debie heeft met zijn presentatie willen aantonen, hoeveel invloed gokken heeft op het gezinsinkomen in deze voor de samenleving zeer moeilijke tijd. Dagelijks worden miljoenen en op jaarbasis miljarden aan het gezinsinkomen onttrokken, ofwel vergokt. Terwijl het geld juist nodig is in deze zeer moeilijke tijd voor de gezinnen. Met de al zeer moeilijke situatie voor de gezinnen, trekken deze gokhuizen een dubbele wissel op het gezinsinkomen.
Gaan we in deze crisissituatie in het land het gokken nog handhaven? Juist de onderste kant van de samenleving, gedreven door een drang om het huishoudbudget te verhogen, legt zich toe op kansspelen. Grote groepen aan de onderkant van de samenleving zien kans een groot deel van het huishoudbudget te vergokken. De regering heeft een bedrag vrijgemaakt voor armoedebestrijding dat wordt uitgekeerd aan de sociaal zwakkeren. ‘’Hoeveel hiervan zal worden vergokt als de huidige trend zich voortgezet? Want niet de sociaal zwakkeren gaan er met de armoedebestrijding beter van worden, maar de rijken’’, aldus Debie.
Wat moet er dan gebeuren?
Debie gaf aan dat wij de sociaal zwakkeren moeten beschermen en de geestelijke dwang om te gokken, onder controle dienen te brengen. De tangwerking die volgens Debie gehanteerd dient te worden, is radicaal de gokhuizen per district dus aan de basis, terugbrengen tot een voor de toekomst controleerbaar aantal. ‘’En dan middels voorlichting aan de samenleving in de buurten, wijken en districten het gevaar van gokverslaving aangeven. Arbeiders die in de ochtend bij zo’n gokhuis een bepaald bedrag hebben gewonnen, verschijnen voor die dag niet meer aan het werk. Overal hoor je deze verhalen.’’ Het tegenargument van de gokhuizen dat zij investeren in het land, arbeidsplaatsen creëren en belasting betalen, klopt volgens Debie niet. Als alle 897 gokhuizen zouden investeren in productiebedrijven in de kleine industrie en agrarische productie, zou dit leiden tot een gezonde economie en samenleving. Maar investeren in gokhuizen leidt tot verslaving van de werkende klasse en vernietiging van de productie in het land. ‘’Mijn concrete vraag aan de minister c.q. regering is: Hoe u denkt in dezen te handelen om het volk te beschermen tegen, vooral in deze tijd, tegen deze als paddenstoelen verrijzende gokhuizen?’’, aldus Debie. ‘’Het aanpakken van deze gokhuizen betekent daadwerkelijke armoedebestrijding.’’ De aanpak van dit fenomeen in de samenleving, is gelijk aan het in het leven roepen van een sociaal vangnet. ‘’Als wij dit niet fundamenteel aanpakken, gaat elke vorm van een sociaal vangnet naar het rijke vangnet.’’
Bron : VES-Inzicht april 2023
