De huidige machthebbers hebben voor en tijdens de verkiezingen van mei 2020 aan het volk voorgehouden, dat er bij een verkiezingsoverwinning openbaarheid van bestuur zou plaatsvinden. Nou Keerpunt moet gelijk stellen, dat het een dergelijke belofte altijd met een korrel zout heeft genomen en dat toen ook deed omdat geen enkele regering in dit land tot nog toe transparant beleid heeft gevoerd. Het volk mag wel het een en ander weten, maar zeker niet alles. Zo werkt de politiek nu eenmaal en niet alleen in Suriname. Achter de schermen gebeurt er zoveel dat het volk niet mag weten, want anders zou het heel snel op straat komen. Openbaarheid van bestuur? Keerpunt weet dat zulks nooit zal geschieden, want de belangen en scenario’s laten dat niet toe. Zo weten we ook dat er rond de bouw van de brug over de Corantijn waarover er tussen onze regering en die van Guyana al bepaalde duistere afspraken zijn gemaakt, geen echte openheid richting samenleving zal worden betracht. De brug moet er coûte que coûte komen en dan maakt het zeer vermoedelijk niet uit, wie de financiering gaat voorschieten. Weer zo een lening waaraan we ten onder zullen gaan. De bouwer krijgt de concessierechten over het gevaarte voor 30 jaar. Wat een geweldige constructie is dat zeg! Wat zijn de voorwaarden om een dergelijk concessierecht te verlenen? Zal de concessionaris decennialang tol op de brug mogen heffen en al deze gelden opstrijken? Lijkt ons een absurd onvoordelige deal. En wie wordt deze concessionaris? De brug wordt voor 90 procent Surinaams? Wat houdt dat in? Is er ook geen verduidelijking over? En hoe zit het met de jurisdictie waar wij al tijden op hameren, dat die goed geregeld dient te zijn en volledig Surinaams. Transparantie meneer Santokhi die moet u nou eens heel overtuigend laten zien. Maar over juridische zaken moeten er nog enkele zaken afgerond worden en daar gaat het helemaal om. Geen enkele Guyanees mag ook maar iets te vertellen hebben op de brug want die wordt op Surinaams grondgebied gebouwd. Geen enkel Surinaams kabinet moet de “prefuru” uithalen om te gaan marchanderen met de veel aangehaalde jurisdictie. Het is daarom ook de verantwoordelijkheid van alle wetgevers in DNA die zich nadrukkelijk verbonden voelen met dit land, deze kwestie te bespreken in het college en van de regering te eisen, dat ze tot in de finesses komt vertellen hoe het zit met de bouw van deze brug. Suriname mag op geen enkele wijze ook maar een millimeter van haar grondgebied prijsgeven aan Guyanezen. Ze hebben al genoeg grondgebied van dit land in gijzeling en wel vanaf 1969.