Panelleden discussieavond Wetenschappelijk Bureau DA’91:
Het Wetenschappelijk Bureau van DA’91, heeft een discussieavond georganiseerd met als thema: ‘Waarom worden wij steeds armer?’. Professor Jack Menke, VES-voorzitter Steven Debipersad en ondernemer tevens arts Jim Rasam, namen deel aan de discussie. Debipersad stelde, dat het lijkt alsof Suriname ‘’in een aantal vicieuze cirkels vast zit’’. Volgens Debispersad werkt niet alles dat voor rijke landen goed uitkomt, voor Suriname. Hij legde uit, dat Suriname in zijn beleid geen duidelijke definitie heeft opgenomen van wat klein, middelgroot en groot ondernemerschap inhoudt. ‘’Suriname zou een beter land kunnen zijn, als er gekeken werd naar de definities die de Caricom heeft vastgesteld.’’ De VES-voorzitter citeerde tijdens zijn toespraak delen uit de jaarrede van president San-tokhi. De president had verklaard, dat de regering zich sterk inzet voor een duurzame ontwikkeling voor Suriname, aangezien het volk daar recht heeft. Echter vindt Debipersad, dat de uitspraak van de president in tegenstelling is met de realiteit.
Volgens Subhas Jhauw, lid van het Wetenschappelijk Bureau van DA’91, maakt Suriname in vergelijking met de regio, een heel kleine groei door. Zo stelde hij, dat de recente groeiprognoses van onze regio in vergelijking met die van ons land bevestigen, dat Suriname achterblijft. De groeiprognose in de regio is bijkans 3,6 procent. De groeiprognose van Suriname ligt rond 1,3 procent. Menke gaf aan, dat er simpel antwoord gegeven kan worden op de vraag: ‘Waarom worden wij steeds armer’. Menke zei dat politieke partijen ook een rol spelen. ‘’Politieke partijen vertonen een enorme geestelijke, intellectuele en moreel-ethische armoede, terwijl ze tegelijkertijd steeds meer monopolie krijgen op politieke macht. De politiek is in het algemeen, niet in staat om het verschrikkelijke web waar de informele, de formele en illegale economie, die met elkaar verbonden zijn, te ontrafelen, laat staan om dit web te verlaten‘’, aldus Menke. Volgens hem is het enerzijds ‘’somber’’ om toe te zien hoe de politiek steeds meer macht naar zich toe trekt, en anderzijds dat dit fenomeen is overgenomen door het bedrijfsleven, de instituten en de totale gemeenschap in Suriname.
Menke zei dat het beleid van elke regering gericht moet zijn op decentralisatie, met de betrokkenheid van regionale organen.
Rasam stelde dat de regering niet alleen goed moet presenteren, met een plan dat op de lange termijn goed is voor de ontwikkeling van Suriname. Rasam typeerde Suriname als een ‘’ernstig zieke patiënt’’ die spoedig hulp nodig heeft. De ontwikkeling van het land moet volgens Rasam, niet snel en slechts door de politiek worden aangepakt. Er moet volgens hem aan een gezamenlijke aanpak worden gedaan. ‘’Er moet een goed langetermijnontwikkelingsplan zijn, zodat het land by design tot ontwikkeling wordt gebracht.‘’
door Orsilia Dinge
