Het moet voor een ieder duidelijk zijn of worden, dat Suriname alleen vooruitgang zal boeken, als we een verhoogde productie in het land tot stand kunnen brengen en wel die hoofdzakelijk op de export gericht zal moeten zijn. Alleen op die manier zullen we in staat zijn, genoeg harde valuta te verdienen waardoor economische groei tot stand kan worden gebracht. Maar dat is allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan. Al geruime tijd zitten vooral ondernemers  in het bedrijfsleven in vrijwel alle sectoren met de handen in het haar, omdat de werkers niet voor handen zijn en die eventueel zouden kunnen werken, nauwelijks of helemaal niet reageren op sollicatieoproepen. Heeft natuurlijk en voornamelijk te maken met de lonen in ons land, die in vergelijking met onze buurlanden Guyana en Frans Guyana lager liggen, en de koopkracht  die zwaar is afgenomen in de afgelopen zeker 7 jaar. Een nieuw fenomeen, is dat Guyana wegens zijn aardolieexporten doende is, veel capabele werkkrachten in ons land te ronselen en zo zijn er al velen richting dat land gegaan om er tijdelijk of voor langere tijd, te gaan werken. De crisis in ons land heeft ook voor een verontrustende brain drain gezorgd en wel op elk gebied. Suriname zal vermoedelijk over minimaal 3 jaar ook kunnen starten met de export van zijn eigen aardolie en gasvoorraden, maar in de tussentijd is  het zeker zo, dat wij stelselmatig meer mensen kwijtraken die niet willen wachten op de zoganaamde olieboom, die ons land uit de economische misère moet halen.  We laten dan wel verschillende visumregelingen vallen, maar zolang we niet in staat zijn betere en waardevaste salarissen te betalen aan onze werkers, zal dat niet echt helpen. De economie dient eerst echt in de lift te komen en de groei moet merkbaar zijn. Zolang men niet het gevoel heeft, goed uit te kunnen komen met het salaris  en de kwaliteit van het leven verbetert zal men weg blijven trekken en ook niet geneigd zijn, aan de slag te gaan. Economische groei en een bloeiende werkgelegenheid laat mensen blijven in hun eigen land en dat, zal ook maken dat men van elders hier naartoe zal komen. Zolang we dat niet hebben kunnen verwezenlijken blijft de zaak uitzichtloos. Als het zo doorgaat, zullen we op een gegeven moment buitenlanders moeten aantrekken om hier de kar te komen trekken.  Zodra wij in staat zijn meer te exporteren of het nu uit de aardoliesector of andere sectoren, is en er genoeg geld binnenstroomt,  zullen vooral buitenlandse krachten hier neerstrijken om een betere toekomst voor zichzelf en familie op te bouwen; en dan maakt het niet uit wat voor taal men spreekt  of waar men vandaan komt. Maar zoals de zaken er nu voor staan hebben we een groot probleem, er heerst duidelijk een crisis op de arbeidsmarkt en dat heeft allemaal te maken met de verdiensten die voor de meesten veel te laag liggen, waardoor werkgevers  de werknemers niet kunnen  enthousiasmeren  te komen arbeiden. Daarom is het van belang, dat de overheid er alles aan doet om de wisselkoersen en prijzen onder controle te krijgen en houden, omdat men nu reeds door de huidige situatie totaal ontmoedigd is geraakt te arbeiden.  Ook is het van wezenlijk belang dat we allemaal harder gaan werken, want alleen op die manier komt er meer productie en kan er meer geld verdiend worden. Een groot nadeel dat ook Suriname momenteel mee te maken heeft gekregen, betreft de externe inflatie die veroorzaakt  is door de crimineel Vladimir Putin met zijn gestarte oorlog in Oekraine. Deze oorlog heeft gezorgd voor gestegen prijzen van brandstof en voeding  en wel op een wereldwijde schaal. Alle arme landen waaronder ook Suriname, moeten nu veel meer betalen voor met name levensmiddelen en brandstof en dat zorgt voor een verdere verarming in deze landen. We zien dat in Azië, Afrika en ook in onze regio. Echter is het zo, dat we de moed niet moeten opgeven, want ook Suriname heeft in het verleden het veel erger gehad dan we nu doormaken.  Met de steun van de Almachtige komen we hier ook wel uit, maar daarbij is het belangrijk, dat we beseffen dat we gezamenlijk en met vereende krachten moeten werken aan een betere situatie en toekomst. Door elkaar om welke reden dan ook in de haren blijven vliegen, zal ons alleen maar verder van huis brengen.