Als je je gevoelens van ontevredenheid en gedachten over onrecht een stem geeft, waarbij je hoogwaardigheidsbekleders of staffunctionarissen verantwoordelijk voor houdt, riskeer je met de meeste spoed een officiële oproep van het Openbaar Ministerie (OM) om verhoord te worden. Ongelooflijk maar waar, terwijl je geen gevaar voor de samenleving vormt. Zo werken muilkorfwetten nou eenmaal; ze dienen geen enkel legitiem doel en beogen via angstinboezeming vrije meningsuiting te beperken en eventueel zelfs te voorkomen. Objectiviteit, transparantie, voorspelbaarheid en betrouwbaarheid van informatie zijn niet belangrijk, want die vereisen integriteit. Politiek en integriteit zijn namelijk water en vuur. Ondertussen hoor je niets over de rechtszaken die zijn aangespannen tegen beleidsmakers en staffunctionarissen, alsook over de aanklachten wegens seksueel molest op de werkvloer. Voor zulke rechtszaken zou het OM het te druk hebben. Kennelijk krijgen velen om deze ervaringen de indruk dat in Suriname misleiders, seksuele molesteerders, wetsovertreders en criminelen als slachtoffers worden bejegend en klokkenluiders als criminelen. Klassenjustitie is een te zwaar woord.

In elk geval zijn klokkenluiders niet de boosdoeners, maar de redding. Is de rest niet medeplichtig, direct of indirect? De klap op de vuurpijl is de weigering van Interpol om Hoefdraad op de internationale opsporingslijst te plaatsen, omdat het motief op het gebeid van persoonlijke rancune en politieke vervolging zou liggen. Is de Wet In Staat van Beschuldigingstelling Politieke Ambtsdragers, onderhevig aan politiek? Hoe zouden bovendien slechts enkelingen in staat zijn geweest, zoveel gelden te vervreemden en onrechtmatige daden te verrichten in complexe organisaties? Zonder enige betrokkenheid van andere toezichthoudende of controlerende functionarissen en organen?

Volk betaalt corruptie

Er zouden miljarden US-dollars verdwenen zijn, maar niemand weet waar die gelden naartoe zijn gegaan. Inregendeel zou dit geld kunnen zijn witgewassen door de aankoop van goedkope dollars en obligaties, die door de Centrale Bank van Suriname werden geadverteerd. Achteraf blijkt dat de staatskas niet leeg was. Zonder onderzoek van de overheidsbedrijven, waar corruptie en diefstal waren geconstateerd, worden productprijzen verhoogd. De overheidsschulden nemen toe, onderwijs, volksgezondheid en infrastructuur worden verwaarloosd en consumenten moeten opdraaien voor de overheidstekorten, die (in)direct veroorzaakt zijn door verschillende vormen van corruptie. Nu wil men bepaalde staatsbedrijven afstoten en de dieven vrijuit laten gaan. Daartegenover leven beleidsmakers in weelde en wordt er flink gereisd op staatskosten met vrienden en families alsof er niets aan de hand is. Productiebedrijven gaan kapot, een steeds groter gedeelte van ons volk wordt armer, de koers stijgt, en de werkloosheid neemt toe, alsook criminaliteit, prostitutie en zelfmoord. Het is jammer dat tot nog toe (politieke) retoriek het enige toekomstperspectief is dat geboden wordt. In de praktijk blijken partij- en privébelangen belangrijker te zijn dan het volksbelang, want zo werkt het systeem van ‘names & faces’ beweren politici. Er zou dus niets mis mee zijn. Het gronduitgiftebeleid en het niet verhogen van de royalties op de goudexporten (7,5% i.p.v. 4,5%) demonstreren dit euvel naar alle waarschijnlijkheid ook. Kent Suriname dan geen Trias Politica met daaraan gekoppeld objectief functioneerde controlemechanismen? Leven wij niet in een democratische rechtsstaat? Met welke kronkelredeneringen kun je het beleid met het bovenbeschreven resultaat goedpraten?

Verdediging beleid afgelopen 2 jaar

Waaruit vloeit de behoefte voort om je beleid te verdedigen of te rechtvaardigen? De beste indicatoren zijn bestaanszekerheid, rechtszekerheid, veiligheid, vrijheid, gelijkheid en onafhankelijkheid van elke inwoner. Het kost toch geen geld om bijvoorbeeld zelfredzaamheid via ressortsraadsleden en het midden- en klein bedrijf te faciliteren (MKB), belangenverstrengeling en nepotisme te voorkomen, het publicatieverbod van de Rekenkamer op te heffen, een obligoplafond in te stellen, het lidmaatschap van De Nationale Assemblee (DNA) tot een voltijdse baan te maken en de Trias Politica optimaal te doen functioneren? Je bespaart en genereert juist inkomsten hierdoor: productiviteit en productie worden gestimuleerd en je voorkomt corruptie, verspilling en diefstal. Waarom zijn in dit verband ook de dubbele overheidssalarissen en onredelijke jaarlijkse bezoldigingen nog niet afgeschaft? Andersom merken wij dat het volk afhankelijk wordt gehouden van voedselpakketten en dat belangenverstrengeling onterecht en ongewenst tot norm wordt verheven door de herverkiezing van het huidige staatshoofd tot voorzitter van de VHP, alsook van DNA-leden en andere overheidsstaffunctionarissen tot bestuursleden. Wat een toestand. Over de rode draad van dit relaas is er al tientallen jaren, vooral in de afgelopen twee jaren, uitentreuren door de verschillende media gepubliceerd. Slechts de details van de afgelopen twee jaar kunnen verschillen. Laten we hopen dat er ten minste voor een deel hiervan alternatieve percepties en aannemelijke verklaringen zijn, want anders is onze toestand in bijna alle opzichten uitzichtloos. Onder deze omstandigheden en in dit paradigma zal geen enkele ontwikkelingsvisie en economische theorie soelaas kunnen bieden, laat staan het algemeen belang kunnen dienen.

Fundament samenleving

De kernvraag is: Waardoor wil je het fundament van onze samenleving doen vormen? Door politiek, geheimzinnigheid, belangenverstrengeling, nepotisme, afhankelijkheid, emoties en angst met als gevolgen zelfbevoordeling, zelfverrijking, moreel verval, werkloosheid, armoede en klassenjustitie? Of door de Rule of Law (Wet en Recht), transparantie, objectiviteit, voorspelbaarheid, vrijheidsbeleving, verantwoordelijkheid en hoop met als gevolgen behoorlijk bestuur, gelijke ontwikkelingskansen en groeimogelijkheden voor een ieder, productiviteit, productie, werkgelegenheid, welvaart en welzijn. Dit laatste is een ‘take it or leave it situatie.’ If you take it, you will be blessed. If you leave it, you will suffer. Psychologisch en karmisch correct: wie goed doet, goed ontmoet. Ten slotte een vrolijke noot/retorische vraag: Kun je je voorstellen dat binnen het dierenrijk het domste dier een kudde leidt?

Dr. Roy I. Bhikharie, PhD

PVP: Eerst het Volk, dan de Rest