De Surinaamse Vereniging van Economisten, VES, heeft recentelijk gesteld, dat de regering binnen haar beleid moet vaststellen, dat het niet langer is toegestaan sect rondhout te exporteren. De VES heeft volkomen gelijk, omdat het voor eenieder duidelijk is, dat een stel handelaren op zeer gemakkelijke wijze miljoenen dollars verdienen met deze export van niet verzaagd tropisch hout, terwijl de staat en dus Suriname, veel meer zou kunnen verdienen als het hout in verzaagde vorm wordt uitgevoerd. Bovendien dreigt er ook kaalkap in dit land als we op deze voet doorgaan met het omzagen van onze bomen en die zonder enige verdere verwerking, naar India en China uitvoeren. Houthandelaren komen telkenmale met het niet steekhoudend argument, dat er niet voldoende houtzagerijen meer zijn en dat het transport ze vaak parten speelt om het hout naar een houtzagerij te vervoeren en het daarna te verzagen. Keerpunt weet precies waar de schoen wringt. Men wenst geen productie, maar gewoon de handel voorrang te verlenen, omdat men niet teveel personeel in dienst wenst te hebben. Ook is het zo dat het lekker gemakkelijk gaat het hout weg te halen, in containers te plaatsen en zo snel mogelijk te vervoeren.  We weten allemaal dat voor goed verzaagd hout van hoge kwaliteit, veel meer gevraagd en aan verdiend kan worden, maar daar schijnt men maar niet aan te willen beginnen.

Het buitenland zit verlegen om goed en duurzaam tropisch hout en is er ook toe bereid goed voor te betalen. Opeenvolgende regeringen en vooral de vorige, hebben er geen werk van gemaakt de houtboeren te dwingen gerooide boomstammen te verzagen en vervolgens voor export gereed te maken. En daar moet volgens de VES, nu wel verandering in komen, willen we de Surinaamse economie echt voorruit brengen. Het is niet moeilijk na te gaan, hoe andere landen omspringen met hun houtexportproducten. Daar wordt er wel opgelet dat het hout netjes in verzaagde vorm het land verlaat, omdat men terdege op de hoogte is van de meerinkomsten. Suriname heeft een teki ‘n nyan  probleem, waarbij een verkeerde mentaliteit de overhand heeft genomen: zo weinig mogelijk investeren en zoveel mogelijk wegdragen en dat allemaal ten nadele van de staat en de gehele gemeenschap. En dat is ook precies wat binnen de houtsector gebeurt. Graaien en jatten is het devies bij veel asocialen in dit land. Wat er verder met Suriname en zijn toekomst gebeurt, zal ze een zorg wezen. Als we alleen maar kijken hoe men de secundaire wegen met zwaar materieel, beladen met houtblokken, aan gort rijdt en dan ook nog verwacht dat de staat telkenmale de vernielde wegen komt repareren, dan is het duidelijk wat voor mentaliteit er heerst.

Maar we weten ook allemaal, dat veel houtconcessionarissen zware politieke connecties hebben en dat corruptie de boventoon voert. De VES heeft het volkomen bij het rechte eind, maar botst ook op tegen tal van corrupte congsies met politieke verbintenissen. De VES weet ook heel goed dat om deze smerigheden te elimineren, er een totale mindshift in dit land zal moeten plaatsvinden. Zolang we op dezelfde voet doorgaan en corrupte hyena’s het voor het zeggen hebben, zal er niets veranderen en de achteruitgang niet worden gestuit.