We zien ze wel dagelijks in de media: advertenties waarin eenkamerwoningen worden aangeboden voor bedragen vanaf 200 US-dollar. Of we kennen allemaal wel iemand, die al geruime tijd op zoek is naar een huurwoning, maar die al gauw geconfronteerd raakt met huurpenningen die liggen boven de 300 US-dollar. Deze bedragen zijn met onze huidige wisselkoers, al gauw meer dan ons salaris. De gemiddelde burger verdient SRD 3500-4000, dit is gelijk of minder dan het huurtarief voor een eenkamerwoning. Je zou misschien de huur kunnen betalen, maar hoe zit het met de rest van de maandelijkse uitgaven zoals voeding? Hoe ga je naar het werk? Hoe betaal je de nutsvoorzieningen? Hoe spaar je? Hoe ontspan je? Hoe studeer je? We zouden de hele dag door kunnen gaan, maar weten nu reeds dat het ons niets zal opleveren. De vraag is: Hebben de mensen gelijk om zulke hoge huurtarieven te eisen? Je zou kunnen zeggen: Ja! Gezien bouwen geld kost en zij profiteren van de woningnood. Ze weten dat de vraag naar woningen groot is en dat de meeste burgers niet in staat zijn te bouwen. Gezien zij dat wel hebben kunnen doen en misschien zelf nog een lening hebben lopen bij de bank, hebben ze aan de ene kant het recht dergelijke huurpenningen te vragen. Maar aan de andere kant zijn ze ook de reden dat de woningnood zo groot is. Als huizen goedkoper waren, zou de drang naar een eigen woning niet zo groot zijn, gezien huurders dan nog de kans zouden hebben te sparen. Maar wat is de bijdrage van de overheid in deze? Studenten en jongeren wachten al tig tijden op hun grondbeschikking. En waarom zijn er geen financieringen meer vanwege de overheid voor bouwprojecten? Is er toentertijd geen wet aangenomen die het huren in harde vreemde valuta verbood?

Tegenwoordig gaat jammer genoeg niets in het land meer volgens wet- en regelgeving.