Wat bezielt de Guyanese president Irfaan Ali,  om op een bijna onverhulde  wijze, de Surinaamse regering het mes op de keel te willen leggen, om alsnog 150 visvergunningen aan Guyanese vissers te verstrekken om in onze wateren te mogen opereren? Het Guyaanse staatshoofd is onlangs zover gegaan door te schermen met de mogelijkheid Surinaamse investeerders, die reeds in het land zijn of nog plannen hebben daar aan uitbreiding van hun zakelijke activiteiten te beginnen, te frustreren.

De man stelde, dat zijn land al enige tijd erg gastvrij is voor buitenlandse investeerders om in Guyana te komen werken, maar daar kan natuurlijk wel verandering in worden gebracht. Kapitaalkrachtige Surinamers die hun vleugels extern willen uitslaan en dachten richting Guyana te gaan, moeten nu wel heel voorzichtig zijn daar te gaan werken, omdat meneer Ali denkt door chantage zijn visvergunningen te kunnen afdwingen en Surinaamse investeringen als troef in te zetten.

Het is tot op dit moment niet duidelijk of er verregaande toezeggingen zijn gedaan aan de Guyanese regering met betrekking tot de gewenste visvergunningen aan Guyanese vissers, die overigens al decennia op illegale wijze, bijvoorbeeld op de Corantijn – een 100 procent Surinaamse rivier – doende zijn de boel leeg te plunderen. Wat wel heel duidelijk is, is dat de Guyanese wateren zeer visarm zijn geworden en dat is te wijten aan de Guyanezen zelf die aan overbevissing hebben gedaan. Nu wil men voor de zoveelste keer Suriname benadeelden en heeft men de brutaliteit ons staatshoofd en zijn regering onder druk te willen zetten, vergunningen aan 150 Guyanese vissers te verstrekken. Minister Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, is heel goed vertrouwd binnen de visserijsector, en weet precies hoe de vork in de steel zit met de Guyanese dwang en de pressiemaatregelen van meneer Ali, om alsnog de vergunningen vrij te krijgen. Sewdien heeft benadrukt, dat er al te veel visvergunningen zijn uitgegeven en dat er geen ruimte meer is voor nog 150 vergunningen aan buitenlanders. Bovendien laat de visserijwet een dergelijke verstrekking en vermeerdering niet toe. De minister van LVV verduidelijkte tegenover een televisiestation, dat er geen sprake is geweest van diepgaande toezeggingen aan de Guyanezen en dat ze maar voor de dag moeten komen met bewijzen over de beweerde toezeggingen van Surinaamse zijde. Maar de Guyanezen denken uit pure arrogantie ons onder druk te kunnen zetten, terwijl het gaat om ons territoir binnen onze soevereine republiek en het gaat dus om onze vis. Wie schopt Ali door te denken, onze regering onder druk te kunnen zetten en dat in het kader van goed nabuurschap, dat nooit echt hecht is geweest en waar we in het verleden, meer nadeel dan voordeel van de Guyanezen en hun expansionistich handelen hebben ondervonden. We denken dan geheel terug aan Tigri en haar jaar 1969 van de vorige eeuw. Denkt meneer Ali nu werkelijk dat wij voor hem op de knieën zullen gaan, omdat hij nu wat meer aardolie oppompt en samen met het Amerikaanse Exxon, Guyana sneller uit zijn diep economisch en financieel dal aan het kruipen is. Suriname heeft geen enkele verplichting de visvergunningen aan de Guyanezen te verstrekken, laat dat heel duidelijk voor Ali en zijn regering zijn. De algehele Surinaamse gemeenschap zal het de regering Santokhi vreselijk kwalijk nemen, indien ze door de knieën gaat voor meneer Ali en zijn regering. Ook binnen DNA is men zeer geïnteresseerd te vernemen, wat de vermeende toezeggingen van onze president aan de Guyanezen zou zijn geweest met betrekking tot  de 150 visvergunningen. De zaak begint nu wel heel heikel te worden voor onze president en hij zal voor de dag moeten komen met wat er eventueel is afgesproken met meneer Ali en zijn RvM. Keerpunt blijft erbij, dat de Guyanezen hondsbrutaal zijn en niets hier in de melk te brokkelen hebben. De regering Santokhi kan en mag niet overstag gaan en de vergunningen alsnog verlenen. In ieder geval heeft minister Sewdien duidelijk aangegeven, dat hij geen enkele boodschap heeft aan de Guyanese eis en dat er zaken besproken kunnen worden. Volgens Sewdien zit de Guyanese regering met deze kwestie in haar maag, omdat ze had gedacht dat het een ‘easy walk over’ met de huidige regering zou zijn. Vol belangstelling kijken we allemaal uit naar wat de Surinaamse regering van plan is in deze kwestie. Als we de Chinese hacktrawlers de deur hebben kunnen wijzen, dan hoeven we helemaal niet te zwichten voor de chantage van Ali.