Het is al jaren zo, dat het niet goed zit met onze melkveestapel en dat steeds meer melkveehouders er de brui aan geven, omdat ze slecht betaald worden voor hun melk aan de Melkcentrale. De situatie is zelfs zo, dat veel melkboeren ertoe over zijn gegaan hun melkkoeien te verkopen en hun bedrijven anders hebben ingericht of opgedoekt. Het is zelfs zo erg gesteld met de melkvoorziening aan de Melkcentrale, dat melkboeren ook ertoe zijn overgegaan hun rauwe melk aan beter betalende afnemers te verkopen. De melkveehouders zijn moe geraakt van het steeds maar klagen bij de overheid over de slechte prijs die betaald wordt voor hun product.

Gezien de sterk gestegen kosten van levensonderhoud en natuurlijk ook voor het kunnen continueren van de melkveehouderij, hebben de boeren er steeds op gehamerd, dat de prijs die wordt betaald door de Melkcentrale, zwaar achterhaald is en dat hier verandering in dient te komen. En juist omdat de prijzen niet marktconform zijn of worden gemaakt, is ook de productie bestemd voor de Melkcentrale, in de afgelopen jaren zwaar teruggelopen. Om toch nog in de behoefte van de gemeenschap te kunnen voorzien, heeft de Melkcentrale besloten melk te leveren die voor een groot deel tot stand komt door toevoeging van geïmporteerde melkpoeder. Deze handeling heeft er ook zeker niet toe geleid, dat een liter melk aan de consument goedkoper is geworden. Melk is daarom voor de meeste consumenten, niet langer betaalbaar. Het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, heeft inmiddels laten weten, 1500 stuks melkvee te willen importeren, om zo de lokale melkproductie te vermeerderen.

Op zich geen slecht plan, als het ministerie veel meer details bekendmaakt, over hoe dit project er helemaal uitziet. Van belang is natuurlijk ook te weten, waar het melkvee vandaan komt, en of de koeien wel bestand zijn tegen onze klimatologische omstandigheden. Er dient vooral goed opgelet worden, dat de melkkoeien niet komen uit een gebied waar ziekten heersen en bijvoorbeeld mond- en klauwzeer zeker tot de gevaarlijke aandoeningen  behoort. Vee uit koude streken dat wel garant staat voor een heel goede melkopbrengst, moet men zeker niet aan beginnen, omdat Suriname dat wiel in het verleden al heeft uitgevonden en toentertijd geconstateerd, dat deze beesten hier niet aarden en dood gaan. Ook dient het ministerie goed duidelijk te maken, als het vee hierheen komt, hoe het met de distributie zal gaan, omdat tijdens een vorige regering er reeds vreselijk is gerommeld bij de verdeling. Het zogeheten ‘names, faces and friends’ fenomeen, werd daar overdreven bij toegepast. Ook moet worden nagegaan, wat een melkveehouder zal moeten betalen per koe en of die een door LVV aangegeven bedrag wel kan ophoesten. Veel melkveehouders zijn namelijk in de afgelopen decennia ernstig verarmd en zullen misschien niet aan de financiële vereisten van LVV kunnen voldoen. Tot nog toe is het niet duidelijk, wat dit plan van LVV allemaal inhoudt en juist daarom is het van het grootste belang en dat van de veehouders, dat het ministerie ten spoedigste openheid van zaken geeft.