Door aanhoudingen in de afgelopen maanden, waarbij er behoorlijk zware militaire wapens werden aangetroffen, de schietincidenten van de afgelopen dagen en het aantal bedreigingen met de inzet van vuurwapens, kan gesteld worden, dat de burgerij beter bewapend is dan leden van onze gewapende machten. Dit betekent dat het ministerie van Justitie en Politie, niet in staat is het veiligheidsgevoel terug te brengen. Dit zijn de gevolgen van de weigering en of het te lang talmen te investeren in een korps. Herinneren we ons de dagen nog, waarbij één politieagent in een straat voldoende was voor boeven, zich niet in die omgeving te begeven. Of de momenten waarbij vluchtende dieven staande werden gehouden door een lid van het KPA of BBS. Intussen horen we zulke zaken niet meer, omdat de korpsen niet goed bewapend worden en niemand zijn leven op het spel wenst te zetten. Wanneer was de laatste keer dat er een behoorlijke aanbesteding werd gedaan ten bate van een korps? Politiemannen lopen in de samenleving er gedemotiveerd bij, terwijl de criminaliteit hoogtij viert. Er wordt gesproken over resocialisatie van gedetineerden, maar hoeveel is er geïnvesteerd in de inrichtingen en het personeel. Wanneer is er voor het laatst door een minister een bezoek gebracht aan de inrichtingen? Hoelang geleden hebben we een penitentiaire ambtenaar, die zich dagelijks bezighoudt met zware criminelen, gezien met een goede uitrusting? Dit zijn zaken waarop we moeten letten wanneer we praten over het terugbrengen van het veiligheidsgevoel.

Je kunt geen veiligheidsgevoel terugbrengen met gedemotiveerde ambtenaren. Mensen die aanhoudend verplicht zijn overuren te maken om nog te kunnen overleven. In ieder geval is er werk aan de winkel, want van een overheersende situatie van veiligheidsinstanties op de criminaliteit, is er momenteel geen sprake.