In de afgelopen decennia is de mens gedreven door materialisme en egoïsme, zijn medemens anders gaan zien en benaderen. Velen gaan er vooral door die materialisme en de streberigheid vanuit, dat een ieder voor zichzelf de maatschappelijke vooruitgang dient te bewerkstelligen en de ander het maar moet zien te redden, hoe moeilijk en in sommige gevallen zelfs onmogelijk dat ook kan zijn. Op het asociale af wenst men zich niet om het lot van een ander en de benaderde omstandigheden, waaronder die ander nog tracht te existeren, te bekommeren. De ouderen onder ons weten dat men in het verleden meer dan eens een helpende hand uitstak naar een medemens die het veel moeilijker had en het hoofd nauwelijks boven water kon houden. Periodes in onze geschiedenis laten zien, dat Suriname vreselijke tijden in het verleden heeft meegemaakt. We denken dan bijvoorbeeld aan de slaventijd en ook de jaren dertig van de vorige eeuw, toen de armen het extra zwaar hadden en door derden werden ondersteund. Een bordje eten weggeven was toen niet ongewoon en een ander wat voedingswaren toestoppen, kwam vaker voor. Suriname bevindt zich wederom in een crisis, die zich nu al langer dan tien jaar doet gevoelen en steeds ergere vormen aanneemt. Met de internationale verwikkelingen van dit moment na de invasie van Rusland in Oekraïne, kunnen we de grootste problemen in dit land verwachten. Op zeer veel vlakken zal het leven moeilijker worden en dan vooral voor degenen die het al geruime tijd zeer zwaar hebben. Degenen die de militaire periode in dit land hebben meegemaakt, met lege schappen in de supermarkten en groot gebrek van vreemde valuta, kunnen zich misschien voorstellen, wat ons nog tegemoet zou kunnen komen. Surinamers zullen zelfvoorzienender moeten worden en misschien wel noodgedwongen afstand moeten nemen van zaken die niet gelijk noodzakelijk zijn ter overleving van wat thans op ons afkomt. Niemand moet er vanuit gaan, dat het allemaal wel niet zo een vaart zal lopen, met wat zich thans voordoet in Oost-Europa. De wereld zit als een ketting aan elkaar door tal van handelsovereenkomsten die leveringscontracten in zich bergen en die komen nu reeds in gevaar. Dus ook Suriname zal dat voelen en te maken krijgen met haperende leveringen en grote tekorten aan zeer essentiële zaken, en dan ook in het bijzonder de voedselvoorziening rakende. Dit zal ook veel prijsverhogingen tot gevolg hebben en een verdere verarming van grote delen van de samenleving. Velen zullen het zeer zwaar krijgen, juist daarom zal de gemeenschapszin een heropleving moeten ondergaan. Degenen die er beter voor staan, zullen  vaker een helpende hand moeten bieden aan degenen die het  maar moeilijk kunnen redden.  Hopelijk zien velen onder ons dat nu wel in, en zal die helpende hand vaker toegestoken worden.