Een departementsdirecteur bij de overheid krijgt nu SRD 8000 in handen. Dat is omgerekend niet eens USD 400. Dat wil zeggen dat de directeur van Volksgezondheid, niet eens USD 400 verdient en dat betekent dat vele jonge verpleegsters en anderen in de zorg die een leven moeten opbouwen, het land zullen verlaten.

Ook medici en specialisten kunnen in de regio gemakkelijk aan de slag. Maar we moeten terug gaan naar de bron van het probleem.  Overigens wisten vele Surinamers die de revo hebben meegemaakt, in 2010 al dat dit zou gebeuren. Met de intrede van Bouterse in 2010, was de geldontwaarding gegarandeerd. Paarse economische wonderkinderen zouden ons helaas niets anders brengen dit keer, maar toch hebben ze onze stoutste verwachtingen overtroffen. Leegroven van banken was te voorspellen, maar de diefstal van USD 200 miljoen aan kasreserve, was the icing on the cake. Rond 13.00 uur in de middag kan men zien hoe verpleegkundigen bij een bushalte staan. Dit zijn mensen die een bacheloropleiding hebben genoten, maar die toch niet in staat zijn om een eigen auto te kopen vanwege de financiële crisis die wij te danken hebben aan 10 jaar paarse (mis)leiders.

De hoge inflatie in de medische zorg betekent dat de overheid moet subsidiëren, zeker wat de hospitalen betreft. Immers, operationele kosten stijgen elk jaar met meer dan 10 procent. Maar hoe denkt men dat deze tijdbom precies is ontstaan binnen de zorg?

Even terug naar januari 2014, toen de toenmalige VP Ameerali, het besluit nam om de subsidies aan de ziekenhuizen stop te zetten. De subsidies kwamen namelijk uit de begroting van het Kabinet van de Vicepresident. Met dit besluit is een levensgevaarlijke tijdbom onder de zorg geplaatst. Wij vroegen ons toen ook af, hoe kan een regering de subsidie aan een academisch ziekenhuis stopzetten? Dit instituut heeft de nadrukkelijke taak om ons medisch kader op te helpen leiden.

Dat doet een academisch ziekenhuis. Door het stopzetten van de subsidies, zijn de ziekenhuizen in een permanente staat van faillissement gebracht. We praten over januari 2014. Op dat moment was de koers al gestegen van SRD 2,80 naar rond de SRD 5, -.

De kosten van ziekenhuizen om medische verbruiksartikelen te importeren, waren op dat moment door de stijgende koers al meer dan verdubbeld en dan werden de subsidies ook nog stopgezet.  Keerpunt vond dit gewoon misdadig, want we weten wat er daarna gebeurde. De ziekenhuizen kwamen diep in de problemen en het was toen al duidelijk dat het medisch personeel op zoek zou gaan naar meer zekerheid. De tijdbom van nu, is in 2014 gelegd.

Los van het desastreuze beleid van Bouterse, die elke sector in 10 jaar tijd kapot heeft gemaakt, was Suriname al failliet voor de covid-pandemie en het hele Covid-fonds onder de vorige regering, werd met monetaire financiering in stand gehouden.

Naast de inflatie, de koersstijgingen en het stopzetten van de subsidie door de ex-vicepresident, mochten de ligdagtarieven niet omhoog. Nog steeds durft geen enkele regering de ligdagtarieven vanwege politiek redenen, omhoog te brengen. Als het besluit wordt genomen, komt het jaren te laat. De ligdagtarieven zijn juist een belangrijke inkomstenbron voor ziekenhuizen. Kortom, de ziekenhuizen zijn van elke kant benadeeld.