De mensen die zich dag in dag uit, nu al twee jaar lang inzetten voor covid-patiënten, dreigen het bijltje erbij neer te gooien. Zij zijn ontevreden en vinden dat hun inzet te weinig gewaardeerd wordt.  De regering had hun inzet meer moeten koesteren. Deze groep mocht vooral financieel niet worden overgeslagen, gezien dit de enige compensatie kon zijn voor de verloren tijden met hun gezin en vooral hun gebrachte offers. Of is de regering na een ‘tijdelijke’ daling van de covid-besmettingen, al vergeten dat het verplegend personeel is dat covid-patiënten op de gang (er waren geen bedden meer vrij) moest helpen, patiënten aan de beademing moest leggen en van het ene naar het andere bed moest rennen om doodzieke patiënten te helpen, en in ruimtes moest vertoeven met besmette mensen.

Dat zelfs het personeel dat zich inzet voor covid-zorg, moet bedelen voor zijn geld, is toch onvoorstelbaar.  De regering wil de vaccinatiegraad verhogen. Is zij vergeten dat medisch personeel lange uren heeft gemaakt om de vaccinatiegraad te verhogen?  Maar ja, men zou zeggen ‘tangi fu bun na kodja’. En wederom heeft de regering bewezen, deze sector niet serieus te nemen.  Haast in alle sectoren lijkt het een gewoonte te zijn geworden de regering te bedelen voor betalingen van geleverde diensten. En meestal wordt er dan gezegd, dat de gelden nog niet vrijgemaakt zijn. Maar gelden worden wel binnen de kortste tijden vrijgemaakt voor dienstreizen, waarbij zelfs de schoonfamilie van de president wordt meegenomen.