De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM), is op 10 december 1948 aangenomen door de Verenigde Naties (VN). In 1950 is deze dag uitgeroepen tot de Internationale Dag voor de Rechten van de Mens. De grondleggers van de tekst van deze verklaring, waren Eleanor Roosevelt, de jurist John Peters Humphrey uit Canada en de Franse jurist René Cassin. Volgens de Verenigde Naties is de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens, het meest vertaalde document in de wereld. De verklaring is beschikbaar in meer dan 500 talen. Als lidland van de Verenigde Naties heeft Suriname de verklaring ook aanvaard. Vele landen hebben hun grondwet aangepast naar aanleiding van deze verklaring. In februari 2022 zit ex-governor Robert-Gray van Trikt, al twee jaar in voorarrest. Zijn strafzaak die betrekking heeft op ernstige benadeling van de Centrale Bank van Suriname (CBvS), is reeds een paar keer voorgegaan bij rechter Maytrie Kuldipsingh en de officier van het Hof van Justitie, Cynthia Klein. De moeder van Van Trikt, Lilian Ferrier, beroept zich al geruime tijd op relevante artikelen uit de mensenrechtenverdragen. Zij heeft tevens vorig jaar december een artikel geschreven in het kader van deze strafzaak. “We zijn inmiddels een jaar verder en tot nu toe zijn er geen harde bewijzen naar voren gekomen die rechtvaardigen, waarom Robert wordt behandeld als een zware crimineel”, aldus Ferrier. Volgens haar is haar zoon slachtoffer van ernstige mensenrechtenschendingen en zal zij alles doen om hem bij te staan. Ferrier: “Op 6 februari 2020 geeft de ex-governor gehoor aan de oproep om zich aan te melden voor verhoor als getuige/verdachte door de politie, afdeling Fraude. Dit nadat de Centrale Bank middels een aangifte van het advocatenkantoor Naarendorp, een verzoek had ingediend bij het Openbaar Ministerie tot het vervolgen van de ex-governor.
Op die morgen mocht zijn advocaat geen contact met hem hebben en werd hij zonder opgaaf van reden ingesloten. Niemand wist waar hij naartoe werd gebracht. Het Openbaar Ministerie beval een totaal contactverbod aanvankelijk voor acht dagen, dat werd vervolgens nog eens verlengd met acht dagen.
De familie en de advocaten bleven in grote onzekerheid met betrekking tot zijn veiligheid, gezondheid en psychische gesteldheid. De advocaten gingen in beroep bij het hof tegen deze beslissing van het Openbaar Ministerie en dat werd teruggefloten, waardoor het contactverbod werd opgeheven.”
BUPO-verdrag
Volgens Ferrier zijn de rechten van een arrestant, beklaagde en gevangene, het belangrijkste het recht op een eerlijke rechtszaak. “Het verdrag verbiedt willekeurige arrestatie. Ze verplicht tot onafhankelijke en onpartijdige rechtspraak en het recht voor onschuldig te worden gehouden tot schuld is bewezen. Het Verdrag Inzake Burger en Politieke Rechten van de Mens (IVBPR) ofwel het BUPO-verdrag, wordt naast het verloop van deze zaak gelegd”, zegt Ferrier.
