Als soevereine republiek zouden we er alles aan moeten doen onze territoriale integriteit te allen tijde te bewaken en beschermen. Maar we zijn straks 41 jaar staatkundig onafhankelijk van het Koninkrijk der Nederlanden, en nog steeds zijn we er niet in geslaagd, onze nationale grenzen te water, te land en in de lucht conform internationale gebruiken, te beschermen. Zowel in het oosten., westen en noorden van ons land, kan je het territoir van de republiek Suriname met het grootste gemak betreden en hier onderduiken. De Corantijn, Marowijne en Lawarivier zijn toegankelijk voor een ieder die over een vaartuig beschikt en ook kan elke persoon onze oevers betreden en voor korte of langere termijn op ons grondgebied vertoeven. De controle aan onze grenzen deugt totaal niet en biedt daarom ook de mogelijkheid aan buitenlanders, hier allerlei activiteiten te ontplooien, inclusief misdrijf. Ook ons luchtruim is niet beschermd en ontbeert al jaren een goed werkend radarsysteem, dat elk vliegend object tijdig kan registreren. Laten we de zaken stellen zoals die in werkelijkheid zijn. Guyana , Frans Guyana en zeker ook Brazilië, beschikken allang over moderne radarsystemen, die hun territoir kunnen overzien, waardoor men in staat is op te treden tegen illegale vluchtbewegingen, die meestal in regelrecht verband staan met activiteiten van de grensoverschrijdende misdaad, lees drugshandel. Suriname heeft na 41 jaar nog steeds een dergelijk systeem niet, en de installatie van een dergelijk radarsysteem is stelselmatig en in bepaalde gevallen zelfs opzettelijk tegengewerkt door lieden, die er baat bij hebben dat het niet wordt geïnstalleerd en in werking gesteld. Ook nu nog zijn er lieden van invloed binnen de publieke sector, die er geen voorstander van zijn, een voormeld radarsysteem in te stellen omdat er dan schade zal worden berokkend aan hun informele sector, waar ook zij belangen in hebben en onderhouden. We glijden steeds verder af en de tekenen dat zulks gebeurt, liegen er niet om. Dat er op aanzienlijke schaal zich illegale vliegbewegingen binnen ons grondgebied voltrekken, behoeft geen betoog, gezien de vele meldingen en vermeldingen van vliegtuigen die wel of niet uitgebrand binnen onze grenzen zijn aangetroffen en allemaal werden ingezet om ladingen cocaïne te vliegen. Het ging dan vrijwel altijd om toestellen die in Brazilië gestolen waren voor de vlucht en het transport van drugs naar Suriname. Maar dat we geen onbelangrijke rol vervullen in de drugshandel, behoeft evenmin betoog. Maar nu heeft zich een nieuwe dimensie toegevoegd aan onze rol binnen deze vorm van zware misdaad. Het ondernemen van pogingen tot het stelen van kleine vliegtuigen met een aanzienlijk vliegbereik. Het afgelopen weekend werd namelijk een mislukte poging ondernomen een Cessna 210 van een lokale ondernemer op het vliegveld van Zorg en Hoop te stelen. Het toestel werd in de nachtelijke uren, uit de hangar gerold en volgetankt, zeker met de bedoeling, het te ontvreemden. De dieven vermoedelijk afkomstig uit de drugshandel, slaagden er echter niet in het toestel te starten en verlieten het totaal onbewaakte vliegveld van Zorg en Hoop onverrichter zake. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk, dat een luchthaven er zo onbewaakt bij ligt? Hoe kan het dat vliegtuigdieven het emplacement kunnen betreden, en gewoon ertoe overgaan een toestel bij de tanken en gereed te maken voor een illegale vlucht? Schandaliger kan het niet. De situatie te Zanderij onze nationale luchthaven, is naar wij vernemen in de nachtelijke uren ook niet veel anders. Over bescherming van nationale veiligheid, territoriale integriteit en bescherming van nationale soevereiniteit, moeten we overduidelijk door onze laksheid toch nog het een en ander bijgebracht worden. De regering dient zo spoedig mogelijk maatregelen te nemen, om vooral ons grondgebied beter te beschermen en dient daarbij geen rekening meer te houden met tal van fromu belangen van de misdadigers onder ons.