De regering Santokhi heeft enkele maanden geleden het National Risk Assessment, NRA rapport  van de onderzoekscommissie in ontvangst mogen nemen. Behalve de Centrale Bank van Suriname en regeringsfunctionarissen die een copy van het lijvige rapport in handen kregen, is er ook een publieke versie gereedgemaakt, waarover andere vooraanstaanden de beschikking kregen om zich uitvoerig te kunnen inlezen over al hetgeen,  het NRA onderzoek heeft opgeleverd. Naar aanleiding van deze bevindingen zal de overheid maatregelen moeten nemen die door de Caribbean Financial Action Task Force, CFATF worden vereist , om ons land niet te hoeven brandmerken, als zijnde een staat die witwassen van crimineel geld facilieert en ook de mogelijkheden biedt, dat crimineel verkregen geld wordt gesluisd naar criminele organisaties die zich bezighouden met terrorisme en andere grensoverschrijdende misdaden. In verschenen edities van deze krant, hebben we wat aandacht besteed aan verschillende misstanden die in dit land zijn geconstateerd op het gebied van het verschijnsel money laundering  en tal van activiteiten die daarmede in verband staan.  Om in een goed blaadje te komen bij de Caribbean Financial Action Task Force, (CFATF)  zal Suriname cq de Surinaamse regering toch een aantal maatregelen moeten treffen tegen personen en instanties, die er jaren achtereen werk van maken crimineel verkregen geld wit te wassen  en ook met dit geld handelingen plegen die totaal in strijd zijn met de wet. Als 54 procent van BBP afhangt van gelden verkregen uit de informele sector , lees crimineel verkregen geld, dan kan gerust gesteld worden dat de regering in een zeer moeilijk parket verkeert om deze informele sector aan te pakken, terwijl  ze weet dat meer dan de helft van het BBP voortvloeit  en gefinancierd wordt door middel van criminele middelen. Maar heeft de overheid wel een keus, als ze weet dat het buitenland ons helemaal in de  financiële tang kan nemen als we uit nood niet ingaan op de wensen van het CFATF?  Grote landen die het internationaal witwassen te vuur en zwaard bestrijden, zullen zeker erop toezien dat Suriname maatregelen neemt tegen de witwassers die nauw verbonden zijn aan de grensoverschrijdende criminaliteit.  Suriname heeft in afgelopen decennia een heel smerige naam verkregen, als het om de grensoverschrijdende criminaliteit gaat.  De vele duizenden kilo’s cocaine die in ons land en daarbuiten zijn onderschept,  en waar Suriname diep bij betrokken was, spreken boekdelen. Het is dan ook niet vreemd dat de CFATF  ons zwaar in de kijker heeft geplaatst en thans verwacht dat wij goede prestaties leveren, naar aanleiding van de conclusies vervat in het NRA rapport. Waar men nog zeker in onvoldoende mate over praat, is de mensenhandel en smokkel waar Suriname ook deel van is gaan uitmaken, we praten dan over de zogeheten migranten uit Haiti, Brazilie , Venezuela, en Cuba.  Er zijn lieden hier en extern, die zich intensief bezighouden met deze vorm van misdaad.  Ook met betrekking tot de mensenhandel en smokkel, worden we scherp door het buitenland in de gaten gehouden. En ofschoon de aandacht op ons gevestigd is, gaat deze vorm van criminaliteit waar veel geld mee door enkelen wordt verdiend gewoon door.  Een ander aspect waar men nog naar de mening van Keerpunt onvoldoende aandacht aan besteedt, betreft niet slechts de financiering van criminele cq terroristische organisaties, maar ook de levering van wapens aan deze criminele bendes waar Suriname zich ook schuldig aan heeft gemaakt. Het is bij ingewijden geen geheim dat Suriname tijdens en ook na de zogeheten ‘’revo’’  wapens heeft geleverd aan de criminele Columbiaanse bende FARC en daarvoor in ruil cocaine geleverd kreeg. Hoge officieren van het Nationaal Leger en lageren in rang,  hadden hier destijds deel in.  Er werden toentertijd door het Colombiaanse leger  wapens in beslag genomen bij FARC bendeleden, die in de strijd gesneuveld waren en die van Braziliaanse makelij  waren. Het ging om FAL geweren die na controle van de serienummers geleverd bleken te zijn aan het Nationaal Leger en wel in 1983. Deze geweren waren uit de wapenkamers van het NL gestolen en geleverd aan de FARC.  Dus het is publiek geheim dat er al jaren met wapens van het NL wordt gerommeld, door hier gevestigde criminelen.  En ook hierdoor wordt Suriname al geruime tijd gevolgd door internationale anti-drugsorganisaties en dus ook  door de CFATF.  Waar we ook zeker stil bij moeten blijven staan is de recente ‘’ontvreemding’’(?) van een groot aantal militaire wapens uit de woning  van ex-president Bouterse. Na ruim vijf maanden zijn enkele verdachten aangehouden en voorgeleid en heeft de kleinzoon van de ex-president zelfmoord gepleegd. Nog steeds hangt er een waas boven deze zaak en is er nog geen enkel wapen uit de ‘’gestolen’’(?) partij AK 47  geweren ( 25 stuks) zware mitrailleurs, RPG raketwerper plus granaten, handgranaten,  pistolen en duizenden patronen achterhaald en teruggebracht naar de wapenhokken van het Nationaal Leger.  Doordat deze wapens nog steeds niet in de boezem van de staat terug zijn gekeerd, heerst er na vijf maanden nog steeds een enorm nationaal veiligheidsvraagstuk,  waar geen opheldering in gebracht is.

Kort na de verdwijning van deze wapens kwam de schender van de vuurwapenwet, ex-president Bouterse, met een verklaring dat de onderwereld bereid zou zijn de wapens te retourneren maar die  stelde wel als voorwaarde, niet door de justitie vervolgd wenste te worden.  Bouterse gaf met zijn statement aan dat hij heel goede connecties heeft met de onderwereld of misschien zelfs suggereerde, daar deel van uit te maken. Wat moet men in het buitenland hiervan denken?  Geeft Bouterse nu eigenlijk toe dat hij de ‘’ onderwereld’’ in dit land vertegenwoordigt en dat hij naar gelief aan de touwtjes trekt en zelfs in staat is, namens deze criminelen te bemiddelen.  Deze mededelingen van Bouterse en de zeer lauwe reactie van de zittende  regering op zijn onthullingen,  geven aan, dat de regering niet in staat is echt maatregelen te nemen die ertoe moeten leiden dat de wapens gevonden worden en de schuldigen ingerekend, vervolgd en berecht.  Het grote risico dat het kabinet Santokhi ook loopt is  dat  het een behoorlijke flater kan oplopen bij de presentatie van Suriname bij de CFATF zolang deze wapenkwestie niet wordt opgelost en het helemaal duidelijk is, waar ze naartoe zijn gegaan en wie echt verantwoordelijk was voor deze verdwijning.  Het is absoluut onacceptabel, dat een regering deze nijpende en gevaarlijke kwestie ongemoeid laat en maar doet alsof de zaak niet ernstig is.  Het is naar de mening van ingewijden belast met het onderzoek in deze ‘’ontvreemding’’(?)  niet uitgesloten, dat het veelvuldige schiettuig gewoon verplaatst is  door getrouwen van de ex-president en dat vormt zelf een groot gevaar, omdat we weten waartoe deze man in staat is.  Zijn verrichtingen op cruciale momenten sinds 1980 zijn genoegzaam bij de ouderen onder ons bekend, dus niet slechts de regering Santokhi maar de gehele gemeenschap dient op haar hoede te blijven. Vast staat zeker dat de hier gevestigde diplomatieke missies deze ‘’wapendiefstal`’’ uit de woning van Bouterse, met veel belangstelling op de voet volgen.