Inademing kwiklucht op lange termijn schadelijk voor de gezondheid
Niet alleen in het binnenland, maar ook in Paramaribo is er sprake van kwikvervuiling, weliswaar niet in de rivier, maar wel in de lucht. Hoewel diverse rapporten hebben uitgewezen wat de gevaren kunnen zijn van kwikdampen in de lucht wordt er weinig aan gedaan om de veiligheid en gezondheid van bewoners te waarborgen. Milieuactivist Erlan Sleur zegt vandaag in gesprek met De West dat het probleem vooral groot is in Paramaribo Noord waar er veel goudopkoopbedrijven zijn. Sleur legt uit dat er in de informele sector kwik wordt gebruikt om fijne gouddeeltjes met elkaar te verbinden, waarna het een hard stuk metaal wordt.
Goudzoekers willen geen goud met kwik eraan en zuiveren het door het op een bepaalde temperatuur te verhitten. Hierdoor wordt het kwik vloeibaar, waarna het verdampt. “Goud dat de goudopkopers kopen is voor 80-90% zuiver, de rest is kwik. Kwik is heel erg zwaar. 1 liter kwik is 14 keer zwaarder dan 1 liter water De goudopkopers willen dus alleen betalen voor het goud dat ze krijgen en niet voor kwik, dus gaan ze het verder zuiveren om het restant kwik weg te halen door het te verhitten. Helaas hebben de meeste bedrijven geen goede afzuiging met filter om de lucht te zuiveren”, legt Sleur uit.
In 2006 en 2014 zijn er onderzoeken gedaan die hebben uitgewezen, dat er schrikbarend veel kwik in de lucht zit in vooral Paramaribo Noord. Kwik dat verdampt, komt in de lucht terecht en zorgt voor zware verontreiniging van de atmosfeer. Kwik in de lucht wordt voor 80-90% in de longen opgenomen en als de concentratie hoog is, komt het in het bloed terecht. Voor mensen die in de buurt wonen waar deze bedrijven operationeel zijn kan dit op den duur voor gezondheidsproblemen zorgen. “Kwik in het bloed tast vooral het zenuwstelsel en de nieren aan. De ogen, oren en hersenen zijn allemaal onderdeel van het zenuwstelsel. Bij mensen die dagelijks deze kleine deeltjes kwik inademen, komen die in het lichaam terecht die het daarna verspreidt naar verschillende organen” benadrukt Sleur. Hij geeft aan dat één kwikatoom heel veel schade kan aanrichten aan het zenuwstelsel. Mensen kunnen dan heel jong aan een vorm van Alzheimer gaan lijden.
Volgens Sleur is het probleem van luchtvervuiling door kwik in de stad allang bekend, maar dat het niet wordt aangepakt, komt omdat de belangen groot zijn. De overheid heeft volgens hem nooit opgetreden. “Er zijn grote boys die geld eraan verdienen en weten te lobbyen, zodat de aandacht niet op hen gericht wordt. Mensen zijn ook bang om werk van te maken. Als kleine organisatie kan je niet veel doen”, zegt Sleur. Op de vraag of milieuorganisaties niet kunnen samenbundelen, zegt Sleur dat er niet veel milieuorganisaties zijn die durven te praten. Volgens Sleur is een groot deel van de gemeenschap niet bewust van het gevaar. “Je probeert ze bewust te maken. Een deel maakt zich zorgen, maar een groot deel trekt zich er niets van aan. Het grote probleem is dus om de gemeenschap bewust te maken.”
Naast de goudopkoopbedrijven zijn er volgens Sleur ook veel goudzoekers die in de stad zelf hun goud zuiveren. “Je weet dus vaak niet precies waar er kwikverdamping plaatsvindt. Je kunt het niet ruiken, dus alleen met een kwikmeter kan je dat bepalen. Het is heel erg gevaarlijk voor bewoners en ook als er scholen in de buurt zijn”, zegt Sleur. Hij vindt het jammer omdat het de staat op den duur veel geld gaat kosten om al die zieke mensen die erbij zullen komen te verzorgen. “Als we de vis uit de rivier niet meer kunnen eten, moeten we importeren. Dat gaat ook geld kosten. De Wayana’s in het zuid-oosten doen nu al aan het kweken van vis, omdat de vis uit de rivier niet meer eetbaar is. Niet alleen in Suriname wordt er weinig hieraan gedaan, maar ook in andere landen. Pas als veel mensen dood gaan, wordt er aandacht geschonken aan het probleem”, aldus Sleur.
door Priscilla Kia
