De wilde occupatie die de afgelopen dagen heeft plaatsgevonden op het Dalian-project te Paramaribo-Noord, had voorkomen kunnen worden. Dit vooral nadat de krant er drie keer melding van had gemaakt, dat het project tijdelijk stopgezet was. Dergelijke berichten in de krant trekken occupanten aan. De regering leert duidelijk niet uit het verleden, waarbij woningen of projecten van de overheid zo lang onbewoond gelaten worden. Dit vormt dan een uitnodiging voor wilde occupatie. Dit terwijl de woningnood onveranderd blijft en andere kosten zoals die van levensonderhoud, de lucht in schieten. Dit terwijl er jongeren zijn die een perceel zouden hebben gehad en bereid zijn het te onderhouden, wordt er steeds gesproken over een schuldenlast en een onderzoek dat al ruim anderhalf jaar gaande is. Hoe lang moet dit nog voortduren? Hoelang moeten Surinamers die zogenaamd recht hebben op een stuk grond, nog wachten om de vereiste officiële stukken in handen te krijgen? Waarom horen wij de minister van Ruimtelijke Ordening en Milieu niet in deze kwestie? Als er een lening is genomen op een perceel, hoe kan het dan dat de overheid niet weet dat het reeds bezwaard is? Wat gebeurt er nu met de rechtmatige eigenaren of degenen die het rechtmatig toegewezen hebben gekregen?

De regering zal moeten optreden alvorens het te laat is. De één is nog op zoek en de ander heeft al toegewezen gekregen. Beide groepen hebben tot doel een stukje toekomstzekerheid te bemachtigen. Dit in een land dat steeds onleefbaarder wordt gemaakt. De agressie onder de burgers liegt er al geruime tijd niet om. Het geweld tegenover elkaar zal indien er niets verandert, niet uitblijven. Dat moeten wij in ieder geval niet vergeten. Dit alles wordt veroorzaakt door verschillende regeringsleiders die grote lappen grond bezitten.

Ook bij het occuperen merken wij een groot stuk hebzucht. Mensen trachten vier tot vijf bouwpercelen in bezit te nemen. Dit onder verschillende namen. Zie maar de hebzucht die zelfs bij mensen in woningnood, niet te vermijden is.