We zijn allemaal getuige geweest van het ‘historisch’ bezoek van president Santokhi aan Nederland. Na circa 13 jaar heeft een Surinaamse president Nederland weer officieel bezocht en hebben we mogen meemaken hoe dit bezoek is verlopen. De verplichte MoU’s (Memoranda van Overeenstemming) zijn getekend en veel beloften, oproepen en samenwerkingsafspraken zijn de revue weer gepasseerd. Over de rug van de Surinaamse belastingbetaler heeft de voorzitter van de VHP zelfs een mooi staaltje propaganda kunnen opvoeren voor zijn aanhang in Den Haag. De vraag is nu: welke concrete resultaten heeft de VHP-voorzitter na alle mooie sier bereikt voor de gewone burger in Suriname?
President Santokhi gaf in Nederland trots aan dat na een jaar van zijn regeerperiode er eindelijk stabiliteit is bereikt in Suriname. Denkt de president werkelijk dat na al zijn eerdere misleidende uitspraken en recente onwaarheden, de Surinaamse burger, die het nu nog zwaarder heeft dan voor zijn aantreden, dit voor zoete koek zal slikken? De president vergeet bij het opvoeren van zijn eigen show wel te vermelden dat:
- de werkloosheid in Suriname groter is dan ooit.
- De prijzen in de winkels sinds zijn aantreden exorbitant zijn gestegen en het einde nog niet nabij is.
- De brandstofprijs sinds zijn aantreden meer dan verdubbeld is.
- De prijzen in het openbaar vervoer fors zijn verhoogd.
- De lonen van de nog werkenden vrijwel waardeloos zijn geworden door de gierende inflatie.
- Dat hij zonder tussenkomst van de IDB en straks de IMF zelf geen eigen concreet beleid heeft kunnen activeren om de productiviteit in het land te verhogen.
- De overgenomen staatsschuld van 4,2 miljard USD richting de 5 miljard USD gaat onder zijn bewind, door de toekomstige leningen van IDB en het IMF.
- Hij zijn betalingsverplichtingen jegens de Oppenheimer obligatiehouders niet nakomt.
Verhoging van de productiviteit en zodoende het bevorderen van de werkgelegenheid is de motor van elke economie en zorgt direct voor economische groei. Deze zorgt er vervolgens voor dat de (staats)schulden in verhouding afnemen en de koopkracht toeneemt. Zou het niet mooi zijn als de president in het kader van het versneld verhogen van de werkgelegenheid in Suriname persoonlijk op bezoek ging bij productiebedrijven in Nederland om ideeën en inspiratie op te doen? Hierdoor kon hij een beeld krijgen van moderne productieprocessen en methoden en vervolgens concrete afspraken maken om kapitaalgoederen of productiemachines zoals fruitpersen voor Suriname te onderhandelen of over te nemen?
Was het niet wijzer om de landbouwuniversiteit van Wageningen te bezoeken om mogelijke certificeringen van Surinaamse landbouw gewassen te onderzoeken en contacten te leggen om onze landbouwexport een boost te geven? Of om uit te zoeken hoe onze roti, bami en nasi gecertificeerd te verpakken voor de export? Of mogelijkheden te zoeken in Nederland om een zonne-energie industrie in Suriname op te starten? Het initiatief om een diaspora instituut op te richten is nobel, er ontbreken echter nog steeds degelijke wetgeving en voordelen om het kader overzee naar Suriname te lokken. Visumvrij reizen is natuurlijk altijd fijn, maar de alom aanwezige corruptie, de verstikkende bureaucratie, de hoge mate van rechtsonzekerheid en het verouderd banksysteem in het land vormen nog altijd grote obstakels.
Wij als Surinamers moeten onze huid veel duurder gaan verkopen en geen genoegen meer nemen met een president die passief is in het creëren van werkgelegenheid en alle creatieve vermogens ontbeert om de productie en productiviteit in het land te verhogen. Stabiliteit alleen is niet genoeg! Suriname is zo rijk aan diverse gewassen, maar terwijl het gras groeit sterft het paard en voegen we geen waarde toe aan onze Amsoi, Sopropo, onze lekkere Manja’s, heerlijke watermeloenen en ananasvruchten en nog tientallen andere gewassen die niet verder komen dan de centrale markt in Paramaribo of de vuilnishoop. Hoe mooi zou het niet zijn om productiemachines te hebben om fruit en groenten in te blikken voor de export en werkgelegenheid en daardoor valuta-inkomsten te genereren?
Er zijn in Suriname veel mogelijkheden om de werkgelegenheid alvast op kleine schaal op gang te brengen en de industriële ontwikkeling een boost te geven. Denk hierbij aan de veeteelt, ingeblikte voedingsindustrie, kleding, hout- en meubelindustrie. Aan de andere kant kan ik president Santokhi niet al te veel kwalijk nemen. De man is vastgeroest in zijn partijpolitiek handelen en denken. Dat bleek weer overduidelijk uit zijn bezoek aan Nederland. Dat is de vorming die hij heeft gehad en het is erg lastig dogmatisch denken los te laten en zich als een professionele en beroepsmatige manager in te zetten voor het algemeen belang. Door alleen vrienden en familie om zich heen te verzamelen zal hij dit dogma ook niet kunnen doorbreken.
Peter M Wolff
Petermartinwolff@outlook.com
