Terwijl alles op zijn kop staat en de prijzen erger dan ooit hoogtij vieren, horen we niets meer van onze bekende activisten Curtis Hofwijks en Maisha Neus. Was het destijds een politieke stunt, om zogenaamd op de kiezerslijst geplaatst te worden? Of zijn ze niet meer moe? Het zijn dezelfde mensen die rechtszaak op rechtszaak aanspanden tegen de vorige regering, maar nu geen woord reppen over heel wat zaken die misgaan. Of zijn ze plotseling geen kritische burgers meer. Een doet zich tegenwoordig zelfs voor als journalist en bezoekt protestacties van derden, maar heeft tegenwoordig zelf geen mening meer. Zogenaamd had ze het volk hiervoor gewaarschuwd en is ze nu teleurgesteld.

Het zijn dezelfde personen die toen moeite hadden met pakketten, terwijl de kleine man tegenwoordig het zwaarder heeft dan ooit, maar niet eens in aanmerking kan komen voor zo een pakket. Worden er tegenwoordig geen oproepen meer gedaan aan de regering, fu draai anu par a boto? Of zijn deze welbekende activisten toch niet zo optimistisch meer? Hebben ze net als toen de kritische Dawsa, ergens een post kunnen bemachtigen, waarvan de samenleving nog niets weet? Alles gebeurt tegenwoordig in alle stilte en de beloofde transparantie is meer dan zoek.

Dan hoeft men niet van Pakittow te houden, maar tenminste hebben we hem gehoord tijdens beide regeringen en doet hij niet alsof er niets fout gaat. En tenminste snapt hij door welke ellende de gemeenschap gaat en probeert hij de gemeenschap te voorzien van pakketten. De andere gasten van het volk zitten waarschijnlijk niet meer tussen het volk en zijn sedert de uitslag na 25 mei, ziende blind geraakt.