‘Financiële ondersteuning van de overheid gedurende mijn carrière vaak onvoldoende’

Kort nadat de topatleet Miguel van Assen, zijn situatie bekendmaakte in de media, hebben ook overige sporters van Suriname, hun verhaal gedaan. Volgens hen is de financiële ondersteuning vanuit de overheid nihil. Onder hen heeft ook topsporter Jair Tjon En Fa, zijn verhaal gedeeld op zijn Facebookpagina: Ik ben niet echt iemand die zich vaak publiekelijk uitlaat over zaken, maar de situatie omtrent Miguel Van Assen heeft me wel echt getroffen en kan daar begrip voor opbrengen. Ik zit al sinds mijn 13e in de wielrensport en beoefen sinds mijn 18e deze sport op wereld niveau.  Financiële ondersteuning van de overheid is gedurende mijn carrière vaak onvoldoende geweest om mijn potentie volledig tot uiting te brengen.  Samen met mijn ouders en coach heb ik 2 à 3 jaar terug een kostenplaatje gemaakt waarin de benodigde financiën voor mijn traject naar de Olympische Spelen in Tokyo in kaart zijn gebracht. Ondanks hulp vanuit het Surinaams bedrijfsleven en de financiële steun bewerkstelligd door het Surinaams Olympisch Comité (SOC), is dit helaas niet voldoende geweest om mijn topsportcarrière te bekostigen.  In het artikel van zaterdag 13 maart 2021 in De Ware Tijd, geeft de SOC-voorzitter aan, dat alle trainingskosten voor alle (top) atleten worden betaald. Ik kan dit niet beoordelen voor mijn collega-atleten, maar in mijn geval kan ik aangeven, dat dit statement niet helemaal correct is. Inderdaad ondersteunt het SOC de atleten ten volle binnen haar mogelijkheden, maar helaas moet ik vaststellen, dat deze ondersteuning alleen onvoldoende is. Voor mij is het heel moeilijk geweest om deel te nemen aan alle benodigde wedstrijden voor mijn kwalificatie. Zonder de steun van mijn ouders en de Stichting Sprint to Tokyo, zou ik mijn Olympische droom nooit waargemaakt kunnen hebben en dat zou dan niet komen, omdat ik geen talent heb, maar simpelweg, omdat de nodige structuren vanuit de overheid ontbreken. Met pijn in mijn hart moet ik constateren, dat sport in Suriname nog altijd gezien wordt als een hobby. Suriname heeft veel talentvolle sporters die de potentie hebben om tot de wereldtop te behoren, maar omdat de begeleiding en steun in Suriname niet optimaal zijn, krijgen maar enkelen de gelegenheid om dit te laten zien. Vaak wordt de inspanning van atleten onderschat. Men is zich er onvoldoende van bewust hoe groot de mentale druk van het moeten focussen op geld is, waardoor de prestaties sterk beïnvloed worden. Ik verwacht geen salaris als van een NBA-speler, maar wil gewoon kunnen leven, trainen en presteren om mijn land trots te maken.  Voor nu blijf ik hard trainen om Suriname wederom op de kaart te zetten en wel bij de OS in Tokyo. Ik hoop dat de volgende generatie van talentvolle sporters meer steun krijgt om hun dromen waar te maken.

More
articles