De ex-governor van de Centrale Bank van Suriname (CBvS), Robert van Trikt, deed afgelopen dinsdag tijdens het vervolg van de strafzaak in het kader van de vermeende malversaties die betrekking hebben op de aanschaf van overheidspanden door de Centrale Bank, een zeer opmerkelijke uitspraak over de laatste overmaking naar Lagarde.

Van Trikt zei waarom op 26 februari 2020, toen hij reeds weg was bij de Bank en in detentie zat, de laatste tranche van Lagarde, zijnde een bedrag van euro 143 miljoen, beschikbaar was gesteld ten behoeve van de minister van Financiën, de toenmalige Raad van Commissarissen en de zittende directie. Faranaaz Alibaks-Hausil had toen nog de functie van directeur Legal, Compliance & International Affairs. Van Trikt zei dat terwijl alle perikelen al bekend waren, er euro 143 miljoen beschikbaar werd gesteld. “Waarom was dit bedrag beschikbaar gesteld, terwijl de royalty’s al zijn afgegeven aan Oppenheimer?”, aldus Van Trikt.

Vorig jaar werd het vonnis gepubliceerd van kantonrechter Maytrie Kuldipsingh, op de website van het Hof van Justitie, waarbij Robert van Trikt in de hoedanigheid van governor van de Centrale Bank opzettelijk, zonder medeweten van de Raad van Commissarissen (RvC) overeenkomsten heeft afgesloten met Clairfield Benelux N.V., Orion Assurance and Advisory N.V. en/of Orion Capital Investment N.V., die nadelig zijn voor de moederbank.

Volgens het vonnis, zijn er oneigenlijke/onredelijk grote bedragen overeengekomen en/of zeer ongebruikelijk/afwijkend in een of meer van vermelde overeenkomsten non-refundable cash fees (contante betalingen waarbij geen terugbetaling/terugvordering mogelijk is) voorafbetalingen van 50 procent of meer. Dit alles zonder een redelijke prestatie vanuit de zijde van de bedrijven. Het gaat om projecten die zijn aangegaan met Clairfield Benelux N.V., die vielen onder de overeenkomst Project Lagarde en Project Prodigy.

(Bron: https://rechtspraak.sr/sru-k2-2020-2/)