Seksueel molest is geen vreemde aanduiding, want op de werkvloer in sommige organisaties, lijkt het wel een culturele gewoonte, waarbij zowel mannen als vrouwen het slachtoffer zijn; maar het overkomt vrouwen twee maal zo vaak als mannen. Plegers zijn vooral meerderen en collega’s. Bijna de helft van de vrouwen (47%), geeft aan, dat het om een meerdere gaat als pleger. Al langer dan vijf jaar ligt er een conceptwet klaar bij De Nationale Assemblee, die seksueel molest op de werkvloer moet voorkomen en bestrijden. Ongeveer 1 op de 5 werkers (21%), is van mening dat seksueel molest vaak tot erg vaak voorkomt op de huidige werkplek. “Het is geen nieuw onderwerp of fenomeen, maar vormt wél een maatschappelijke bedreiging, waarvoor wetgeving gemaakt moet worden”, zei Julia Terborg van de Stichting Ilse Henar, vorig jaar tijdens een presentatie inzake de resultaten van haar onderzoek over seksueel molest op de werkvloer. Het onderzoek werd gedaan in tien organisaties bij de overheid en bij het bedrijfsleven. In totaal hadden deze organisaties 7500 personen in dienst, waarvan 750 personen mee hebben gedaan aan het onderzoek. Terborg kwam tot de conclusie, dat het algemeen beeld, het probleem alleen maar bevestigt, maar dat het interessanter is te kijken naar de individuele bedrijven. “In sommige bedrijven komt het heel weinig voor, maar in andere bedrijven is seksueel molest een cultuurpatroon geworden”, was haar bevinding. Als er gekeken wordt naar de cijfers die betrekking hebben op seksueel misbruik, blijkt dat in 2019, de politie ongeveer 8000 aangiftes heeft genoteerd. Dat komt per dag neer op minimaal 21 slachtoffers inzake seksueel misbruik, waarvan de groep die geen aangifte doet, veel groter is. Keerpunt is van mening, dat er binnen bedrijven, meer aandacht moet zijn voor dit soort zaken.
Wanneer werknemers weten dat er binnen hun werkplek aandacht is voor dit soort incidenten, weten de personen die anderen wensen te misbruiken, ook dat zij niet ongestraft kunnen handelen. Keerpunt is op de hoogte van dit soort zaken binnen verschillende grote ondernemingen, waarbij dames op de werkvloer worden aangerand door een bijvoorbeeld een directielid en wanneer zij hun beklag doen bij de HR-afdeling, dan wordt het verhaal zoveel mogelijk in de doofpot gestopt. In een bepaalde molestsituatie is de zaak zelfs zo ernstig, dat vrouwen binnen een bekende financiële instelling, niet alleen naar het kantoor durven van de directeur. De vrouwen binnen deze instelling hebben onderling hun ervaring gedeeld en willen niet meer geconfronteerd worden met de losse handjes van hun meerdere. Wij zijn van mening, dat de werkplek veilig moet zijn voor een ieder en daarbij moet worden gesteld, dat er maatregelen moeten volgen ter bescherming van kwetsbare individuen.
Cijfers
Uit informatie van de Stichting Ilse Henar is gebleken, dat de meeste vrouwen en mannen van mening zijn, dat slachtoffers van seksueel molest doorgaans vrouwen zijn en plegers overwegend mannen. Uit onderzoek is voorts gebleken, dat zowel vrouwelijke als mannelijke werkers rapporteren ervaringen hebben met seksueel molest op de huidige werkplek. “Seksueel molest is geconcentreerd op alle werkplekken. Vrouwelijke werkers gaven meer seksueel molest aan dan mannelijke. Op de tien onderzochte werkplekken varieerde het vastgestelde seksueel molest bij vrouwen van 3% tot 57% en bij mannen van 4% tot 25%”, aldus de Stichting Ilse Henar-Hewitt .
Het meeste seksuele molest (in het bijzonder van vrouwen) werd aangetroffen op werkplekken met overwegend mannelijke werkers en een overwegend mannelijke leiding. Het ging in deze vooral om traditionele werkplekken, waar vrouwen nog maar recent waren ingestroomd, en waar mannen zich tot nog toe laten leiden door traditionele opvattingen over genderrollen. De gerapporteerde ervaringen van seksueel molest komen in alle categorieën voor. De slachtoffers hebben last gehad van zowel verbale, non-verbale als fysieke vormen van seksueel molest.
Hoewel werkers seksueel molest nauwelijks melden, onderneemt een groot deel wel persoonlijke actie. 72% van de vrouwelijke werkers en 40% van de mannelijke werkers, heeft een of andere vorm van persoonlijke actie ondernomen. In veel gevallen meldden werkers, dat ze het molest negeren of dat ze het contact met de betreffende persoon/personen vermeden. Een veel gerapporteerde strategie is de pleger op het matje roepen. Niet altijd is persoonlijke actie effectief. In bedrijven met een duidelijke dominantie van mannen met machogedrag, klagen vrouwen dat mannen zich niet laten weerhouden, en simpelweg het protest negeren.
Ongeveer een derde van de werkers heeft nog steeds last van seksueel molest. Hoe ingrijpender de vorm van het molest, hoe groter de naweeën. De meesten meldden dat het molest ze nog steeds hindert. Een deel geeft concreter aan, niet meer prettig te werken of ziek te zijn geworden. Ontslag nemen vanwege seksueel molest, wordt slechts in één geval als consequentie genoemd. Het overgrote deel van de werkers (89%), is van mening dat het bedrijf maatregelen moet treffen tegen seksueel molest. De meerderheid van de werkers (81%) vindt vooral voorlichting belangrijk en kiest verder voor training en het ontwikkelen van een werkplekbeleid. (Bron: statistieken afkomstig van
