FRANSEN MOETEN STRENGER OPTREDEN

Onlangs berichtte een lokaal dagblad, dat bewoners van Maripasoela, gelegen de Franse oever langs de Marowijnerivier, begin van deze week onder aanvoering van dorpshoofd Michel Aloike, twee skalians die al enige tijd werkzaamheden verrichtten in de nabije omgeving, hebben verwijderd. Naar verluidt, zijn de skalians daarna vertrokken naar een andere plek stroomafwaarts van de rivier. De dorpsbewoners hadden namelijk geklaagd over het lawaai dat veroorzaakt werd door de werkzaamheden die de skalians dag en nacht verrichtten. Een zeer kordate houding van de bewoners, die ook anders had kunnen aflopen, gezien wij thans weten dat deze goudzoekende vaartuigen ook zwaar bewaakt worden door militairen. Keerpunt is ervan op de hoogte, dat skalians al geruime tijd niet meer welkom zijn in de buurt van verschillende inheemse dorpen en het wordt nu hoog tijd, dat de regering haar belofte nakomt door deze vaartuigen als illegaal te bestempelen. De Franse regering heeft vorig jaar bovendien een lijvig rapport ingediend bij onze regering inzake het groot aantal actieve skalians op de Marowijne- en Lawarivier. De Fransen hebben toen in het rapport, aandacht gevraagd voor de vreselijke vervuiling en verandering van de overeengekomen grenzen, door verschuiving van de oevers van deze grensrivieren. Ook werd gevraagd, wat de vaartuigen (skalians) in het gebied doen. Hierbij hebben de Fransen informatie verzameld en vastgelegd in het rapport, waarbij er foto’s, locaties en coördinaten zijn toegevoegd van de positie van zeker 35 skalians.  Keerpunt is van mening, dat de Fransen nu gewoon harder moeten optreden als zij van mening zijn, dat de skalians werkzaamheden verrichten op hun grondgebied, want al geruime tijd opereren skalians langs de oevers van de Marowijne- en de Lawarivier. De beelden die via sociale media worden gedeeld, spreken boekdelen, de ravage die deze skalians aanrichten aan het milieu, is duidelijk te zien. Deze negatieve ontwikkeling is al geruime tijd gaande, zonder dat de Surinaamse overheid ook maar een poging onderneemt in te grijpen. Het is onbegrijpelijk, waarom de regering tot op heden, niet kan of wil optreden tegen deze gevaartes. Dit versterkt het vermoeden, dat bepaalde politieke machthebbers ook betrokken zijn bij de operaties van de skalians. In februari vorig jaar stuitten de Fransen al op een aantal op de grensrivieren. Frankrijk vroeg toen al om opheldering, en Paramaribo deelde toen mee, dat er geen skalianvergunningen meer zouden worden uitgegeven. Echter, is het aantal sindsdien wel fors toegenomen. Het WWF Guyana heeft in 2019, ook al skalians gesignaleerd aan de Lawa, stroomafwaarts van Maripasoela. Dit bevestigde het WWF in een recente missie in het woongebied van de Aluku’s. Het WWF constateerde extreme verwoesting/vervuiling, die wordt veroorzaakt door de ongecontroleerde exploitatie van goud. In het bijzonder hebben de populaties langs de rivier te maken met deze ernstige vorm van milieuvervuiling. Volgens het WWF is het zeer zorgwekkend, om na enkele maanden, al de nadelige gevolgen van deze exploitatie op de rivier te zien. Omdat de rivier grotendeels is uitgemijnd, proberen de skalians hun slag te slaan, dichtbij de eilanden (tabbetjes) en de oevers in dat gebied. Er is voldoende fotomateriaal beschikbaar, waarop duidelijk te zien is, dat de skalians de rivieroevers aan het vernietigen zijn. Er wordt gekapt, ontworteld en vervolgens worden de bomen langs de rivier in brand gestoken, waarna de mechanische schoppen de grond losmaken om de pompen op de schepen vervolgens in te schakelen. Suriname en Frankrijk zijn recentelijk overeengekomen, dat de middenweg ofwel tahlweg van de grensrivieren, als officiële grens tussen de twee buurlanden zal worden gevolgd. Keerpunt hoopt, dat Suriname beseft, wat de gevolgen kunnen zijn, indien het niet op de korte termijn ingrijpt en de skalians verbiedt om nog werkzaamheden te verrichten.