Elk land dat grote of beperkte vooruitgang kan garanderen aan buitenlanders, zal  op een gegeven moment te maken krijgen met kleine of grotere migratie. Suriname is daarop geen uitzondering gebleken. Er zijn oorzaken waarom vreemdelingen het aantrekkelijk vinden naar een ander land te trekken en daar voor korte of langere tijd te willen vertoeven. In de afgelopen decennia en wel na de staatskundige onafhankelijkheid, hebben we te maken gehad met emigratie en immigratie. Veel landgenoten trokken kort voor en na de staatkundige onafhankelijkheid naar het buitenland en in het bijzonder Nederland, waar ze dachten een beter bestaan te kunnen opbouwen. In Nederland verblijven inmiddels meer dan 400.000 mensen met een Surinaamse achtergrond. Maar Suriname heeft dus ook te maken gehad met immigratie en die is vooral ontstaan nadat de ‘kleinschalige’ goudindustrie zeer aantrekkelijk werd voor voornamelijk Brazilianen die hier op legale en illegale wijze neerstreken. Brazilianen zijn momenteel verreweg de grootste groep migranten die hier op legale en illegale wijze vertoeven. Door onze diplomatieke verbindingen met landen als China, Haïti en Cuba, zijn in de afgelopen 20 jaar, ook veel migranten uit deze landen hier neergestreken. Door verschillende omstandigheden die vaak genoeg op het politieke vlak lagen, en ook te maken hadden met verkeerd beleid en laksheid, hebben opeenvolgende regeringen nagelaten een goed werkende bevolkingspolitiek uit de grond te stampen. Men heeft eerder ervoor gekozen voor veel landen een visumvrije mogelijkheid te creëren die niet zonder gevolgen is gebleven. Zelfs voor een land als Rusland, waar we geen enkele historische band mee hebben onderhouden, werd door het regiem Bouterse de visumplicht afgeschaft. Chinezen stroomden de laatste 15 jaar ook in grote getalen het land binnen en voor deze migranten bleek het helemaal geen probleem te zijn, visa voor Suriname te verkrijgen. Boze tongen beweren dat ‘tyuku’ koning was en is op de ambassade in Beijing en dat daarom de influx van Chinezen, zo aanzienlijk is geweest en dat slechts de COVID-19-pandemie, de stroom etnische Chinezen naar Suriname ietwat heeft afgeremd. Maar Suriname was toch voor bepaalde nationaliteiten enige tijd, en wel toen het nog een beter met onze staatshuidhouding ging, interessant gebleven. Cubanen, Venezolanen en Haïtianen, zagen in Suriname toch nog een uitweg om de misère in eigen land te kunnen ontvluchten. Voor Venezolanen en Cubanen was en is Suriname een tussenstation om verder te trekken naar andere landen in Zuid-Amerika, Europa en de Verenigde Staten van Amerika. Maar migratie komt voor vrijwel elk land met de nodige problemen die veroorzaakt worden door migranten die vaak onze Nederlandse schrijf- en spreektaal niet verstaan om over bepaalde cultuurverschillen maar niet te praten. Maar een vreemdeling zal, indien die hier wenst te verblijven en wel voor langere tijd, over een verblijfsvergunning moeten kunnen beschikken en juist daar zijn er binnen ons vreemdelingenbeleid enorme en onduidelijke manco’s. Personen die voor langer dan drie maanden in ons land willen verblijven, hebben daartoe verschillende mogelijkheden. Een van die mogelijkheden werd tijdens de regering Bouterse gecreëerd onder de noemer ‘generaal pardon’. Tegen betaling konden illegaal verblijvende migranten een legale status van een jaar kopen en na een jaar, die wederom verlengen. Mensen uit het Caribisch gebied en Latijns-Amerika moesten leges ter waarde van 600 US-dollar neertellen. De overige vreemdelingen moesten met 3000 dollar voor dag komen. Keerpunt heeft niet de informatie dat dit project geslaagd is, omdat veel illegalen niet kwamen opdagen en zich schuil hielden in het binnenland. Weer anderen hadden zeker de vreemde valuta niet om een jaar legaliteit in Suriname te kunnen bemachtigen. Maar het regiem Bouterse heeft plaats gemaakt voor de regering Santokhi en nu rijst natuurlijk de vraag bij velen, die nu conform de generaal pardonregeling wensen te verlengen om in alle rust en zonder angst hier te kunnen existeren, hoe ze hun verblijf kunnen verlengen. En juist door deze onduidelijkheid binnen het vreemdelingenbeleid tiert naar wij vernemen, de corruptie zoals voorheen weer welig. Vreemdelingen die hun legale status wensen te verlengen en zeker in aanmerking wensen te kunnen komen voor een permanente verblijfsvergunning, worden opgelicht.

Figuren die ingang binnen de Vreemdelingendienst hebben, ‘regelen’ dan de verblijfsvergunning tegen bedragen van wel US-dollar 1500 per persoon. Wie niet wil of kan betalen, krijgt een loopwerk waar je u tegen zegt en het wordt dan van het kastje naar de muur, om uiteindelijk de belanghebbende toch over de streep te trekken een forse tyuku te betalen. Dat was tijdens het ministerschap van mr. Jennifer van Dijk -Silos toch ook het geval? We weten er alles van. Toen werden er tonnen in vreemde valuta verdiend om Chinezen via een corrupte weg aan een legale verblijfsstatus te helpen. Maar Keerpunt krijgt nu wel de indruk, dat er helemaal niets is veranderd en dat vreemdelingen angst wordt ingeboezemd, omdat ze niet legaal vertoeven en als ze zich dan wel beijveren voor het verkrijgen van een legale status, worden ze tal van zaken voorgehouden die niets van doen hebben met het uiteindelijk verkrijgen van de legale status die de verblijfsvergunning inhoudt. Vanwege de regering Santokhi vernamen wij een maand geleden, dat de zaak binnen het vreemdelingenbeleid  waar de politie een grote vinger in de pap heeft, zal worden geordend en dat de hier verblijvende buitenlanders snel op de hoogte zouden worden gebracht wat de procedure is om aan een legale verblijfsstatus te komen. Na deze mededeling uit regeringskringen, is er niets meer meegedeeld. Inmiddels doen zich grote problemen met een groep Cubanen die hier ook grotendeels illegaal vertoeft en waar er ook een acceptabele oplossing voor moet worden gezocht, een waar de Cubanen onder de huidige omstandigheden mee kunnen leven en een die ons als land niet te schande zet. Maar ook de problemen met de Cubanen zijn een glashard teken, dat ons vreemdelingenbeleid aan een volledige hervorming toe is en waar geen uitstel meer aan onderhevig mag zijn. Er moet binnen de Vreemdelingendienst alvast schoon schip gemaakt worden om de corruptie die daar vast geworteld is, in te dammen. Keerpunt heeft het bewust over indammen en niet elimineren, omdat onder de huidige recessieve omstandigheden, er altijd wel mensen zullen zijn die met fraude en andere vormen van corruptie bezig zullen zijn. Men mag een goede oplossing voor de vreemdelingenproblematiek niet langer uitstellen, want dat de problemen zich al beginnen aan te dienen, hebben we de afgelopen ruim twee weken al gezien te South Drain met een aantal weerspannige Cubanen. Alleen als we de zaak nu zeer serieus en doortastend gaan benaderen, zullen we in staat zijn de migranten in dit land onder controle te houden. Dat migranten vaak geen makke lammetjes zijn, hebben wij kunnen zien in lidlanden van de Europese Unie, waar ze zich vaak genoeg op gewelddadige wijze opstellen.