Het is voor Keerpunt altijd amusant als buitenstaander te kunnen aanschouwen, hoe bepaalde mensen uit vermoedelijk puur opportunisme en eigen gewin,  elkaar naar het leven wensen te staan om een vermeende machtspositie te behouden en ook om die te veroveren c.q. af te pakken. Zo kijken wij van Keerpunt geamuseerd toe, hoe de twee kemphanen binnen de Centrale van Landsdienaren Organisaties, CLO, Hooghart en Miskin, eens grote bondgenoten, nu veranderd zijn in geslagen vijanden, omdat de een het voorzitterschap  wenst te behouden en de ander de tijd rijp acht dat de ander moet opstappen, omdat zijn populariteit en draagvlak reeds tot het verleden behoren. Dat Hooghart politiek bezien een nobody is, is bij de gehouden volksraadpleging op 25 mei van dit jaar, wel goed tot uiting gekomen met zijn nog geen 100 stemmen. Ook binnen de lidbonden van de CLO is zijn ondersteuning al behoorlijk geërodeerd en wel op een dergelijke wijze, dat de vraag zeker mag worden gesteld, of hij zich nog ten rechte voorzitter mag noemen of wanen. Zijn tegenpool Michael Miskin, is jaren achtereen zijn ware CLO-makker geweest, maar wenst niet langer in de tweede linie te vertoeven en denkt nu voor het voorzitterschap van de ambtenarenvakbond te kunnen gaan. Het moet voor een ieder duidelijk zijn dat Miskin en Hooghart, ‘comrad in arms’’ waren in 2010 en uit puur opportunisme, de kans zagen gezamenlijk in een NDP-regering te springen en daar groot voordeel uit te behalen. Miskin wilde toch al jaren minister worden en daar zorgde Hooghart wel eventjes voor door bij Bouterse op de schoot te gaan zitten. Zelf leverde de overstap van NPS naar NDP, Hooghart groot voordeel op. Voorwaarde was natuurlijk wel dat Bouterse verlangde dat Hooghart de ambtenaren gedurende het NDP-regiem, zo zoet mogelijk zou houden en door zijn opstelling de verdeeldheid in de vakbeweging gestalte zou geven; hetgeen natuurlijk ook is gelukt. Hooghart veroorzaakte grote splijtzwammen binnen de gehele vakbeweging en Ravaksur. Maar de tijden veranderen en ook kan het zover komen dat het doek voor een Hooghart en zijn positie binnen de CLO, kan vallen en dit moment hoeft niet ver weg te zijn.

Hooghart  heeft na het verlies van de NDP-regering van Bouterse op 25 mei 2020, natuurlijk niet zoveel meer noten op zijn zang, vooral na met lede ogen en groot ongenoegen te hebben moeten constateren, hoe weinig gelust hij is bij het electoraat en misschien nu ook binnen de CLO, waarvan hij meent nog de grote leider te zijn, Wij van Keerpunt denken dat als er bestuursverkiezingen worden gehouden, Hooghart ook dan van een koude kermis thuis zal komen. Maar ook Miskin kan niet gevrijwaard worden een opportunist te zijn. Hij heeft gedurende de regeringen van Bouterse tussen 2010 en 2020, toch gewoon zijn medewerking verleend aan dit kabinet, dat alleen maar vernietiging van onze economie tot gevolg heeft gehad. We vragen ons dan ook in gemoede af, of de leden binnen de vakbonden die verenigd zijn in de CLO, nog groot vertrouwen moeten koesteren in deze man, die eigenlijk ook een pion is geweest van de NDP-regeringen onder leiding van Bouterse. De regering Santokhi kan niet om de CLO heen en zal uiteindelijk om de tafel moeten plaatsnemen om over de positie van de landsdienaren van gedachten te wisselen. Ook zal de huidige regering binnen haar mogelijkheden, moeten bezien hoe haar werkers beloond dienen te worden. Hooghart heeft al een stel looneisen op tafel gelegd die gewoon als absurd kunnen worden bestempeld, gezien de financiële draagkracht van het huidige kabinet. Maar Hooghart speelt het politieke ondermijnende spelletje van de NDP, want hij heeft natuurlijk weinig keus, gezien zijn tanende invloed binnen de vakbeweging en zijn jarenlange loyaliteit  uit eigen gewin aan Bouterse en paars. Het is voor Keerpunt meer dan duidelijk dat de looneisen van Hooghart naar de regering Santokhi zo onrealistisch als ze zijn, afkomstig zijn van de NDP, ter verdere ondergraving van het huidige kabinet. Deze looneisen zullen dan ook niet gehonoreerd kunnen worden, al zou meneer Hooghart het land plat willen staken. Zullen de ambtenaren echt zo dwaas zijn om achter een Hooghart aan te lopen, gezien de huidige zeer penibele financiële positie van staat, waar de NDP ons allen in heeft doen belanden?  Hooghart is er mede debet aan dat Suriname thans failliet is en een junkstatus heeft als het om zijn kredietwaardigheid gaat. Waar was Hooghart met zijn 50 en 75 procent looneisen voor ambtenaren gedurende de regering Bouterse? Hij hield zijn eigen schuif toen goed dicht, omdat hij geen conflict met Bouterse CS wenste en natuurlijk er ook niet op gebrand was zijn eigen politieke positie in gevaar te brengen.

Hooghart is zijn geloofwaardigheid allang kwijt en is door velen binnen de vakbeweging, allang uitgekotst. Maar Hooghart klampt zich nu vreselijk aan het voorzitterschap vast, omdat zonder die positie, hij een totale nobody is en niet bruikbaar meer voor Bouterse en de paarse kliek.

De vraag die over blijft, is of Miskin wel de juiste persoon is om de CLO te leiden en ook kan de vraag gesteld worden, hoe betrouwbaar deze een gewezen lakei van Hoog-hart wel is, gezien zijn reputatie van dienen van elke heer, vooral gedurende de periode 2010-2020. De tijd zal het leren. De regering Santokhi heeft nu reeds gesteld, dat ze slechts praat met een erkende en gekozen vertegenwoordiger van de CLO en die moet binnen niet al te lange termijn worden aangewezen door de lidbonden. Tot dan is het voor ons allen en de regering Santokhi, rustig afwachten.