De brug over de Corantijnrivier zal deze regeerperiode nog gerealiseerd worden. Dit verzekerden president Chandrikapersad Santokhi en vicepresident Ronnie Brunswijk, vorige week bij hun bezoek aan Nickerie. Het idee een brug te bouwen over de Corantijnrivier, speelt al vanaf 1998, maar de plannen werden vanwege financieringsproblemen stopgezet. Volgens jurist Antoon Karg, zal alles wat de Guyana’s als afzetmarkt en productieklimaat dichter bij elkaar brengt, ons internationaal aantrekkelijker maken. “Het geeft onze ondernemers nieuwe kansen over grenzen die te overzien zijn voor ook het midden- en kleinbedrijf. Bijna iedere Surinamer zal op de middellange termijn, betere kansen op de arbeidsmarkt en de voordelen van de verhoogde productie ondervinden”, zegt Karg.

Hij zegt verder, dat men zich afvraagt (terecht of onterecht) wat het plan is voor productie. Maar een burg zal volgens Karg zorgen voor  een afzetmarkt die binnen tien jaar kan groeien tot een miljoen personen, met daarbij een verwachte koopkrachtstijging en een toename van met name de middenklasse.

“Ook spreken zij een voertaal die toegankelijk is voor ons en zijn de uitdagingen qua veiligheid, positionering internationaal en het management van grondstoffen, vergelijkbaar met die van ons. Hoe meer wij ons als internationale markten kunnen positioneren als Singapore – Kuala Lumpur, Minneapolis–Saint Paul, Helsinki – Talinn, hoe meer onze ondernemers, arbeiders en beide economieën ervan zullen profiteren”, aldus de jurist.

Karg is van mening, dat van alle manieren waarop middelen besteed kunnen worden, dit de op een na beste is. “De beste manier is natuurlijk om je schuldenlast te verminderen. Maar daar heeft nog nooit iemand een verkiezing mee gewonnen. Hoe meer wij met Guyana gezamenlijk ontwikkelingstrajecten vervullen en daarbij rechtshandelingen verrichten, hoe groter het risico, dat naar internationaal gewoonterecht en naar feitelijke gedragingen, onze rechtspositie in het grensgeschil verzwakt”, stelt hij. Volgens de advocaat moet de regering de grenskwestie ook als een prioriteit zien en moeten wij dit bilateraal en via de internationale gemeenschap blijven communiceren en agenderen. “Wij zullen een goede context en verklaring moeten bieden over waarom wij in gezamenlijke ontwikkeling een hogere prioriteit zien, dan in het oplossen van een conflict met een natie die ons systematisch en bewust benadeeld heeft voor decennia. De verantwoordelijkheid ligt bij de politiek om daar duidelijkheid in aan te brengen en te beseffen dat, wanneer er geen keuze gemaakt wordt tussen de twee benaderingen, de rechten van Suriname op soevereiniteit en integriteit van zijn grenzen, met iedere toenadering achteruit dreigen te gaan”, aldus Karg.

Guyana zal volgens hem, min of meer hetzelfde economische voordeel aan de brug hebben, maar daarnaast zijn rechtspositie ten koste van die van Suriname, ook verstevigen. “We hebben op dat gebied dus niet hetzelfde belang en niet twee even zwaar wegende series aan voor- of nadelen. De keuze tussen een grotendeels onbewaakte en economisch minder actieve grens die in twijfel getrokken wordt, of een grens die zowel open als actief is en waar de productie mee verhoogd wordt, is een toekomst gebaseerd op kansen voor een zo breed mogelijk gedeelte van beide bevolkingen of een toekomst geworteld in trots op een verleden, uit een tijd van kolonialisme, territorium en natiestaten. De politiek en in het bijzonder de regering, zal die keuze moeten maken met vertegenwoordiging van waar wij als land voor willen staan en wat wij als land willen bereiken, voorop”, aldus Karg.