In juli van dit jaar is de regering Santokhi aangetreden en ze is binnen de kortste keren tot de conclusie gekomen, dat ze een totaal bankroete staat heeft overgenomen na tien jaar NDP wanbeleid. Er heerst een bijna niet te beschrijven financiële crisis, die ingebed is in een miljarden begrotingstekort, een binnenlandse en buitenlandse schuld die eveneens in de miljarden beloopt en een gedecimeerde monetaire reserve. Voorts heeft de regering te maken met een gedepricieerde SRD die in 2010 nog 2.80,- voor een Noord-Amerikaanse dollar waard was en nu is afgedaald naar een officiële Centrale Bank koers van ruim SRD 14,- voor de dollar. Om de zaak alleen maar erger te maken, is de US-dollar uitermate schaars te verkrijgen en als die wél te vinden is, moet er meer dan SRD 14,- per dollar voor neergeteld worden. Voorts heeft de regering op maandbasis uit eigen verdiensten afkomstig uit de directe en indirecte belastingen, ruim onvoldoende inkomsten, om aan haar maandelijkse verplichtingen te kunnen voldoen. En toch zal ze het land moeten besturen zo goed als zo kwaad als dat gaat en daar heeft ze zich na de gehouden verkiezingen en haar overwinning aan gecommitteerd. Een immense en ondankbare taak heeft de regering Santokhi nu te klaren. Ze is zonder enige twijfel van goede wil, maar heeft te maken met ontelbare problemen, die zijn ontstaan en gecreëerd door de vorige regering en in bepaalde gevallen zelfs moedwillig als we kijken naar de kwaadwillige handelingen die door NDP’ers zijn gepleegd kort voor en na de verkiezingen van mei 2020. Maar de huidige regering zal wél het nodige moeten doen om de economie wederom op spoor te krijgen door het toepassen van impopuliare c.q. pijnlijke maatregelen, die hard zullen worden gevoeld door de gehele samenleving. Zonder deze maatregelen zal er geen situatie ten goede optreden en zal de levensstandaard van de doorsnee Surinamer, er niet beter op worden.  Als een regering die nog geen drie maanden aanzit en tegen een enorme financieel-economische puinhoop aankijkt met een conceptbegroting komt, moet men niet gelijk met zware kritiek en verontwaardiging aan komen zetten, want er zijn voor de vele problemen die veelal een financieel aspect in zich dragen, geen snelle oplossingen. Veel zaken zijn namelijk in de afgelopen jaren muurvast gelopen door verkeerde beslissingen of door regelrechte corruptie bij de vorige machthebbers. Het is allemaal zo gemakkelijk om met vuil te gaan spuiten en zware kritiek te leveren, maar de beste stuurlui staan nog steeds op de wal. De ouderen onder ons kennen allemaal de puinhopen die exponenten uit de revolutie in 1987 en in 2000 hebben achtergelaten voor de Front en Nieuw Front regeringen, en we weten ook wat voor stuurmanschap er binnen de Centrale Bank van Suriname en het ministerie van Financiën voor nodig is geweest, om het allemaal weer redelijk op spoor te krijgen. En we weten ook wél hoe de rev-exponenten verenigd in dezelfde NDP, alles weer totaal tot de grond hebben afgebroken. We zijn nu weer op dezelfde tweesprong beland, die moet leiden tot herstel of verdere vernietiging. Het is maar waar je in het leven voor kiest. Hopelijk zal de samenleving inzien, dat we nu een periode van herstel dienen in te gaan en dat die best enige tijd als zeer pijnlijk zal worden ervaren. Kritiek leveren en allerlei leugens en verdraaiingen verkondigen, zal de zaak echt niet verbeteren. Die meneer die het steeds over een valutawet heeft als zou die zaligmakend zijn, kan beter zijn grote schuif voor langere tijd dichthouden. De valutawet was een juridisch paskwil die zowel binnen het bankwezen, het bedrijfsleven en de Centrale Bank, als niet zaligmakend werd lek geprikt en naar de schroothoop verwezen. Deze wet stabiliseerde geen enkele wisselkoers en stimuleerde eerder de illegaliteit en de handel in valuta, via de informele sector. Dus die meneer die ons eerder een verhaaltje over uien en aardappelen kwam vertellen, kan beter op jacht gaan naar andere meer steekhoudende argumenten, om het huidige kabinet te bekritiseren, terwijl hij heel goed weet dat zijn regering, het land volkomen naar de filistijnen heeft geleid.