Het ministerie van Justitie en Politie (JusPol) heeft twee jaar terug (1 maart 2018) in samenspraak met de vertegenwoordigers van de verzekeringsmaatschappijen en de Surinaamse Vereniging van Assurantiemaatschappijen (Survam), de blikschaderegeling in Suriname geïntroduceerd. De blikschaderegeling houdt in, dat er bij een aanrijding tussen motorvoertuigen niet meer op de komst van de politie gewacht hoeft te worden. Dit geldt voor de gevallen, waarbij er slechts sprake is van blikschade en de voertuigen zonder grote inspanning, op eigen kracht kunnen worden verplaatst. De bedoeling van de regeling was, dat de politie niet hoefde uit te rijden bij kleine aanrijdingen, die tot verkeersopstoppingen kunnen leiden. Volgens JusPol zou het de samenleving over de blikschaderegeling informeren, hoe te handelen als het gaat om blikschade, via voorlichtingsprogramma’s en via sociale media. Echter is die voorlichting niet uit de verf gekomen, gezien men anno 2020 nog steeds niet weet, hoe het formulier ingevuld moet worden. Dan is het makkelijk gezegd, dat je als autobestuurder heel voorzichtig moet zijn, echter kun je nooit voorzichtig genoeg in het verkeer zijn. Want zelf als jij geen fouten maakt, kan je aangereden worden door onoplettende en voorrang opeisende autobestuurders. Vaak genoeg raadt de politie ons aan, foto’s te maken en later na het formulier te hebben ingevuld, langs te komen bij de verzekeringsmaatschappij, die het administratief verder verwerkt. Echter werkt de laatste methode niet altijd, vaak genoeg komt het voor dat de veroorzaker niet meewerkt om de gegevens in te vullen, waardoor de  benadeelde de schade uit eigen zak moet betalen. Sommige bestuurders willen hun schuld niet toegeven, wat tot woordenwisseling en erger nog, wegrijden leidt. Doordat de politie niet ter plekke komt en ook geen schaderapport opmaakt, claimt de schuldenaar niet bij zijn verzekeraar. Dit systeem werkt in de praktijk helemaal niet, het heeft volgens velen, de situatie chaotischer gemaakt. Over de wachttijd bij de verzekering kan er helemaal niet gesproken worden, die duurt zo lang dat die soms tot frustratie leidt. Het is vaak genoeg voorgekomen, dat we systemen overnemen, die  theoretisch goed lijken, maar in de praktijk niet goed uitpakken.  Waarom een systeem implementeren dat de situatie juist verergert? Wij van Keerpunt stellen voor, dat JusPol mogelijkheden bekijkt, om te terug te gaan naar het oude systeem, gezien een vernieuwing geen verbetering hoeft te zijn.