De situatie in Venezuela wordt er niet beter op. Het land is niet langer in staat op eigen houtje zijn aardolie-industrie draaiende te houden en richt zijn blik thans op Iran, om te komen helpen een deel van de industrie te heractiveren. In hoeverre die hulp veel soelaas zal bieden, moet nog blijken.
Nog dit jaar moeten er verkiezingen gehouden worden in Venezuela en ook dit keer heeft de oppositie verklaard, niet te zullen deelnemen, omdat het voor haar zeker is dat de regeringspartij van Maduro, wederom fraude zal plegen om in het zadel te blijven. En terwijl dat allemaal gaande is, wordt het land steeds armer en lijdt het volk vreselijk onder de erbarmelijke omstandigheden. Op alle fronten heerst er gebrek en enorme schaarste aan de meest elementaire goederen. Maar de dictator Maduro, stoort zich nergens aan zolang hij de steun van de militaire leiding heeft en van landen als Rusland China en Cuba. Maar de sancties ingesteld door de Verenigde Staten van Amerika en met name de Europese Unie tegen zijn dictatuur, hebben grote negatieve gevolgen voor de bevolking.
Door voedseltekorten en een chronisch gebrek aan medicamenten, zijn miljoenen Venezolanen al naar het buitenland, waaronder Columbia, Brazilië en het Caraïbisch gebied, gevlucht. De regering Maduro heeft inmiddels een deel van haar goudvoorraad verpatst en doet volgens internationale berichten, aan goudsmokkel op grote schaal. De Amerikaanse regering heeft zelfs ernstige beschuldigingen geuit over de betrokkenheid van hooggeplaatste Venezolaanse regeringsfunctionarissen en militairen die betrokken zijn geraakt bij de drugssmokkel van met name cocaïne.
Ook is er een enorm spanningsveld ontstaan tussen de regering van Venezuela en die van Columbia over de aanwezigheid van guerrillastrijders van het nationaal bevrijdingsleger, het Ejército de Liberación Nacional, ELN, op Venezolaans grondgebied. De ELN-rebellen voeren aanvallen uit op troepen van het Columbiaanse leger en trekken zich dan weer snel terug in Venezuela. Ook ex-rebellen van de FARC, houden zich op in Venezuela en zouden volgens berichten, nauw betrokken zijn bij de handel in cocaïne. Ook deze bende vertoeft op Venezolaans grondgebied en wordt gedoogd en zelfs beschermd door het dictatoriaal regiem van Maduro. En terwijl het Venezolaanse volk crepeert onder het dictatoriaal en mensenrechtenschendende regiem, leven Maduro en zijn directe entourage in grote weelde. Vele miljoenen aan petrodollars en goud zijn al door Maduro CS weggedragen naar het buitenland. Maduro zou reeds enorme bezittingen hebben vergaard in de Dominicaanse Republiek en wel in Punta Cana. Maar ook rijke Venezolaanse zakenlui hebben reeds honderden miljoenen dollars uit het land weggedragen. Recentelijk werd een van hen, Alex Saab, op de Kaapverdische eilanden in de kraag gevat. Deze gast had maar liefst 700 miljoen dollar weggesluisd en op buitenlandse rekeningen geparkeerd. Hij zou inmiddels naar de Verenigde Staten zijn overgebracht. Vermoedelijk een geval van money laundering. Maar het volk van Venezuela blijft maar zwaar pinaren. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de despoot zich blijft vastklampen aan de schurkstaat Rusland, de mensenrechtenschender van formaat China en de dictatoriale regiems van Cuba en Iran. Een dergelijk regiem kan niet blijvend ondersteund worden. Het is dan ook te verwachten dat de regering Santokhi, zich gaat scharen achter de democratisch gezinde regeringen die Maduro resoluut blijven afwijzen en alles doen om de waarachtige democratie in dit land te doen herstellen.
