Als een bom op klaarlichte dag, is het plotselinge vertrek van André Misiekaba uit de NDP, binnen de gemeenschap ingeslagen. Misiekaba, ondervoorzitter van de partij, ex-minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting en oud-fractieleider van de NDP in De Nationale Assemblee, is naar verluidt door ontstane perikelen rond de opvolging van Desi Bouterse als leider van de paarse partij, opgestapt. Nou het wordt dan niet met zoveel woorden gezegd, maar voor bepaalde invloedrijken binnen de partij was Misiekaba niet goed genoeg om het voorzitterschap te mogen bekleden. Waarom er bezwaren zijn, werd niet bekendgemaakt, maar Keerpunt heeft wel een zeer goed vermoeden waar het aan gelegen heeft en wie de personen zijn die veel ophef hebben gemaakt tegen een Misiekaba als opvolger van Bouterse. Keerpunt denkt dat Misiekaba veel werk heeft mogen verzetten vanaf de kansel om zijn volgelingen richting NDP te brengen en ook voor die partij te stemmen, maar dat zijn ambities te hoog gegrepen waren binnen de partijhierarchie. Misiekaba heeft te weinig rekening gehouden met de haviken binnen de partij die vanaf het ontstaan van de partij, grote invloed hebben gehad en een militaire achtergrond hebben. Ook heeft Misiekaba niet goed begrepen dat op veel momenten, het democratisch gehalte van de NDP helemaal zoek geraakt en dat de oude rotten uit de ‘revo’, nog steeds maken en breken. Zelfs de huidige voorzitter van de partij, Desi Bouterse, dient terdege rekening te houden met de gedachten en wensen van die groep die uiteindelijk door haar invloed, mede bepaalt wie Bouterse als guru van de partij zal mogen opvolgen. Misiekaba heeft ofschoon hij al langer dan 10 jaar aan de partij verbonden was, een verkeerde inschatting gemaakt door te denken, dat bepaalde lieden hun mening niet van belang zou zijn bij een eventuele opvolging van Bouterse. We willen het nog niet met zoveel woorden zeggen, maar hebben toch wel het gevoel dat het etnocentrisme binnen de NDP, in veel opzichten een rol speelt bij de bezetting van bepaalde functies. Misiekaba is uit de paarse partij gestapt en zal ook zijn DNA-zetel afstaan aan de partij. Gelijk zijn er ook geruchten dat Misiekaba zich zal aansluiten bij ABOP, de partij waar de autocraat Brunswijk het voor het zeggen heeft en nu reeds behoorlijk naast zijn schoenen loopt door zich de onbetwiste Marronleider te wanen. Brunswijk en zijn partijgenoten Bee en Bordeau, hebben reeds aangegeven, dat wanneer Misiekaba aansluiting zou zoeken bij ABOP, hij met open armen zal worden verwelkomd. Brunswijk geeft gelijk aan deze affaire een racistisch tintje door het vertrek van Misiekaba te willen zien als een actie die anti-Marron zou zijn. De ABOP-voorzitter heeft het niet nagelaten op te roepen tot de totale samenbundeling van alle Marrons, hetgeen zeker de indruk wekt dat hij raciale blokvorming propageert. Brunswijk mag en moet niet denken dat hij de onbetwistbare Marronleider is geworden met zijn 8 zetels in De Nationale Assemblee, DNA. Hij vergeet dat veel Marrons die hem niet lusten, op de NDP, BEP en VHP hebben gestemd en een broertje dood aan hem hebben. Voorts is het zo dat Brunswijk heel goed weet dat zuiver etnisch bekeken, er geen verschil is tussen deze groep Surinamers, maar dat er nog steeds stammenverschil is en dat niet alle Marrons zich daarom geroepen voelen zich achter zijn partij te scharen. Waar Brunswijk en zijn ABOP voor op moeten passen, is dat ze met Misiekaba het paard van Troye binnen kunnen halen. De NDP staat bekend om haar scenario’s en dat het deze partij er alles aan gelegen is het kabinet Santokhi, waar ABOP ook deel vanuit maakt, zwaar te ondermijnen door op slinkse wijze een infiltrant in haar gelederen te brengen. Het zou namelijk de uitstekende manier zijn om splijtzwammen binnen ABOP te veroorzaken en met het ultieme doel de coalitieregering als een zeepbel uiteen te doen spatten. Binnen de coalitieregering Santokhi, moet men daarom ook voortdurend alert zijn voor tal van draaiboeken vanuit de paarse partij.