De particuliere bushouders zijn de afgelopen week naar het ministerie van Openbare Werken, Transport en Communicatie getogen, omdat zij het er niet mee eens zijn, dat er vergunningen worden uitgeven voor busroutes die volgens hen, al overvol zijn. Ook heeft de minister nog steeds geen consensus bereikt met hen over de bustarieven. Dus men wil de keizer niet geven wat de keizer krijgen moet, maar men wil wel overgaan tot het breken van de sector. Dit is trouwens de zoveelste sector die die door deze regering kapot is gemaakt. Hoe kan het dat er vergunningen worden uitgegeven, terwijl de routes overvol zijn? Wil men voor men vertrekt, nog snel wat vriendjes accommoderen?

Daar lijkt het op, gezien er belangrijkere zaken zijn die spelen. De bushouders houden de bussen binnen om zaken gedaan te krijgen. Sommige kinderen kunnen hierdoor niet naar school, maar in plaats van dat er snel naar een oplossing wordt gezocht, gaat men onderhandelen over zaken die niet urgent zijn. Of zullen deze nieuwe bussen worden ingezet om de kinderen te vervoeren? Een soort van pressiemiddel op de rest van de bushouders om het werk op te pakken. Indien dat het geval is, zal dat op den duur toch nare gevolgen hebben.

De overheid had reeds lang in kaart moeten brengen waar er bussen nodig zijn en met een goed routeplan moeten komen. Er zijn tal van nieuwe buurten gebouwd, echter zonder busverbinding. De nieuwe aanvragers zouden daar prima kunnen worden ingezet. Men blijft oude routes maar volproppen. Dit probleem zou niet spelen indien men slechts een vergunning zou verstrekken nadat er een is ingeleverd of ingevorderd.