“Thuis blijven kost geen geld. Als we twee weken stil blijven, geeft het ons een beter beeld hoe deze pandemie te bestrijden”, zegt John Codrington, hoofd van het laboratorium van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), vandaag in gesprek met De West over een vermoedelijke op handen zijnde totale lockdown in verband met de snelle toename van het aantal COVID-19 besmettingen.

Ons land heeft binnen enkele dagen een explosieve toename gehad van het aantal personen dat besmet is met het coronavirus. Sindsdien heeft de regering de COVID-19 maatregelen die enigszins versoepeld waren, stringenter gemaakt. Hoogstwaarschijnlijk zal de regering overgaan tot het aankondigen van een totale lockdown. Op de vraag of deze maatregel de juiste oplossing is om het aantal besmettingen te minimaliseren, zegt Codrington dat er verschillende mogelijkheden zijn, maar dat het nu geen tijd is om te zeggen wat wel en niet gaat werken. Codrington: ‘’Een totale lockdown kan wel de besmettingshaard in beeld brengen, waardoor de deskundigen hun energie daarop kunnen richten.’’

Codrington zegt dat als de regering met een maatregel is komt, die massaal opgevolgd moet worden. “Alleen met uniformiteit gaan we succes bereiken. Halverwege zal er wel geëvalueerd worden om te zien als het besluit werkt of niet.”

Volgens Codrington is de kans klein dat mensen elkaar besmetten als alles voor twee weken stil wordt gelegd, maar dan is het ook belangrijk dat de samenleving begrijpt waarom. “Het gaat niet om vrees, want wie niet bang is, wil gewoon op straat. Het gaat erom dat we het virus zo beter kunnen beheersen. Het gaat niet om politiek, het algemeen belang staat voorop”, stelt Codrington.

Volgens het hoofd van het lab moeten we als samenleving samen voorkomen dat we een toestand krijgen, waar we moeten kiezen wie we aan een beademingsapparaat leggen. “We moeten maatregelen nemen die niet in het voordeel van het virus zijn, daarom is het belangrijk dat de samenleving begrijpt waarom bepaalde maatregelen getroffen worden. Het neemt tijd, maar we moeten dat herhaaldelijk doen, in alle talen. Belangrijk is dat we ook in een eenheid optrekken en begrip hebben voor elkaar.”

In het buitenland worden mensen met klachten getest, waardoor de autoriteiten weten wie besmet is. In Suriname wordt niet iedereen getest. Mensen die in contact zijn gekomen met besmette mensen worden twee weken in quarantaine geplaatst. Als ons land de mogelijkheid had om veel testen uit te voeren, zou niet een ieder in quarantaine hoeven te gaan, wat ons land ook minder zou kosten. Codrington reageert hierop en zegt dat ieder land maatregelen treft aan de hand van wat het zich kan permitteren. Een land met beperkte middelen moet andere oplossingen kiezen. “Wij moeten niet kijken naar het buitenland. Testen kost geld en de prijzen gaan omhoog. We kunnen zeggen dat we hulp moeten vragen aan Nederland, WHO of de Verenigde Staten, maar we moeten kijken wat we kunnen doen met de middelen die wij ter beschikking hebben. Testen is mooi, maar de eigen verantwoordelijkheid nemen is mooier”, zegt Codrington.

Over de explosieve toename van het virus zegt hij dat het virus geen handen en voeten heeft, maar zich verspreid door de manier waarop mensen zich in grote getalen verplaatsen. Volgens Codrington moeten we kijken naar activiteiten die hiertoe zouden hebben geleid. “Het enige wat ik nu kan bedenken, is de periode voor de verkiezingen en de dag van de verkiezingen.” Over de transmissieroutes zegt hij dat we niet kunnen zeggen dat het gaat om de oostgrens. Vast staat dat het luchtruim gesloten is en dat er dus gekeken moet worden naar de haken en ogen bij onze grenzen. “Het is geen tijd voor vingerwijzingen. Het is niemands schuld. We moeten nu bedenken hoe we hieruit te komen. Door een schuldige aan te wijzen, verliezen we kostbare tijd. Het virus is het verhaal van het menselijk gedrag”, aldus Codrington.

In Suriname worden de tests, de zogeheten swaps, op diverse laboratoria van het AZP en het Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG) gedaan. Er is volgens Codrington voor deze twee instanties gekozen, omdat er altijd iets mis kan gaan en dan moet het andere laboratorium kunnen invallen. Er zijn overigens ook mogelijkheden tot expansie als blijkt dat er meer tests gedaan zouden moeten worden. Het Medisch Wetenschappelijk Instituut van de Anton de Kom Universiteit zou kunnen inspringen en er is ook een andere plek in het AZP die gebruikt kan worden om te onderzoeken.

-door Priscilla Kia-