De alsmaar stijgende wisselkoersen voor vreemde valuta houden Suriname met zijn importeconomie momenteel totaal hun greep en hebben tot gevolg dat de onrust bij de gewone burger en vooral het bedrijfsleven, eerder toe dan afneemt. Er heerst een groot gebrek aan Amerikaanse dollars en de vraag naar de Amerikaanse munt is na het schandaal dat zich heeft afgespeeld op de Centrale Bank van Suriname met betrekking tot de kasreserves van de commerciële banken, alleen maar versneld toegenomen. Los van het feit dat veel importgoederen worden afgerekend in Amerikaanse dollar zijn er veel personen en instanties die cash dollars nodig hebben om tal van zaken te betalen. Velen zijn leningen aangegaan op basis van dollars voor roerend en onroerend goed die maandelijks afbetaald moeten worden en gaan dus op jacht naar de Amerikaanse munt. En juist omdat de wisselkoers van de dollar ten opzichte van de SRD steeds verder stijgt, komen velen die moeten bouwen op een SRD salaris, in de grootste problemen. Ook huurpenningen die tussen huurder en verhuurder zijn afgesproken in vreemde valuta moeten worden voldaan en dan stuiten de meesten natuurlijk weer op de toegenomen wisselverhouding. Er dient naar de mening van velen rust te komen op het wisselkoersenfront tussen de SRD en de vreemde valuta, dollar en euro. En die rust komt niet zomaar tot stand en hangt al vanaf 2016 af van het mechanisme van vraag en aanbod omdat vanaf dat moment de Centrale Bank van Suriname door zijn beperkte monetaire reserves niet meer in staat was en nog steeds is de wisselkoersen voor buitenlandse valuta te dicteren. En toch probeert men vanwege de overheid gezien de belangrijkheid van stabielere wisselkoersen, het doen wederkeren van de rust op de financiële markt door middel van intimidatie en verkapte bedreigingen naar de cambio’s te bewerkstelligen, door ze te dwingen ze binnen een bepaalde bandbreedte in de wisselverhouding te houden. Dit soort intimiderende maatregelen richting Cambio’s vanwege een Centrale Bank, hebben nooit gewerkt en juist de illegale handel in vreemde valuta gestimuleerd, dat is door verschillende leden van de Vereniging van Economisten bij herhaling naar voren gebracht. Zodra je overgaat tot de monetaire financiering van grote begrotingstekorten, werk je koersstijgingen en inflatie in de hand . De prijzen in de winkels gaan dan ook automatisch de lucht in en het volk wordt armer. Zolang de vraag naar dollars en euro’s groter is dan het aanbod, zullen de koersen blijven stijgen. En zolang een Centrale Bank niet in staat is door middel van valuta-interventies valutakoersen te dicteren, blijft slechts de valutamarkt over die zich heeft vastgenageld in het mechanisme van vraag en aanbod. En hier is zelfs meneer Chotelal met zijn zogenaamd goedkopere dollars, voor enige tijd een redder in nood. Nu reeds is het duidelijk dat ook deze meneer die in een kongsie verwikkeld is met de regeringspartij NDP, niet langer in staat, rijkelijk dollars te verstrekken. Er dienen zoals leden van de Vereniging van Economisten al zo vaak hebben aangehaald, stringente maatregelen getroffen worden om zo het overheidstekort, terug te dringen. Alleen dan zal de misère waarin we nu beland zijn, langzaam maar zeker teruggedrongen kunnen worden. Zoals de overheid en met name de Centrale Bank thans denkt zaken met betrekking tot de wisselkoersen onder controle te krijgen werkt niet en heeft nooit gewerkt. Het zijn ad-hoc maatregelen, die slechts tot verergering van de situatie leiden.