Het is de grootste partij aan contanten, die ooit in Nederland in beslag is genomen op verdenking van witwassen. Het gaat om 19,5 miljoen euro uit een vliegtuig afkomstig uit Suriname. De zending werd april 2018 in beslag genomen op verdenking van witwassen. Surinaamse banken te weten Finabank, De Surinaamsche Bank en Hakrinbank, hebben toen samen met de Centrale Bank van Suriname, CBvS, een rechtszaak aangespannen om het geld terug te krijgen. Op 24 december jongstleden wees de rechtbank Noord-Holland vonnis, inhoudende dat de in beslag genomen euro’s teruggegeven moesten worden, omdat de Centrale Bank van Suriname immuniteit geniet. Afgelopen week, twee weken na de uitspraak, heeft het Nederlandse Openbaar Ministerie, OM, cassatie ingesteld bij de Hoge Raad tegen het vonnis van Rechtbank Noord-Holland, om de 19.5 miljoen euro terug te geven aan Suriname. De betrokken Surinaamse banken waren dan ook niet verrast, nadat zij vernamen, dat het Nederlands Openbaar Ministerie (OM) cassatie heeft ingesteld in deze zaak. Cassatie houdt in de vernietiging van een beslissing van het voormelde rechtsprekend orgaan van het land. Het OM heeft zich niet neergelegd bij de uitspraak van de rechtbank en wil door cassatie vernietiging van het vonnis. Door cassatie, is beroep aangetekend bij het hoogste rechtsprekend orgaan van Nederland. Dit betekent dat het hele rechtsproces van de Surinaamse banken opnieuw zal beginnen en de 19,5 miljoen euro, voorlopig niet wordt teruggegeven. De drie handelsbanken werden vorig jaar oktober gedurende deze rechtszaak door het OM van Nederland als verdachten neergezet in het onderzoek van de aangehouden geldzending. Dit kwam omdat er in de zending meer dan vijfduizend bankbiljetten van 500 euro werden aangetroffen. Biljetten die naar het oordeel van het OM, nauwelijks worden gebruikt om betalingen te plegen, laat staan dat toeristen die bij zich zouden hebben om te wisselen in Suriname. Het OM heeft duidelijk gemaakt, dat de verdenking van witwassen, met name dat gedeelte van de gelden betrof dat afkomstig was van de zogeheten cambio’s, de wisselkantoren die contanten hadden gestort bij de lokale banken. Keerpunt is ervan op de hoogte hoe de systemen binnen het geldcircuit over het algemeen werken en hierdoor bekend is met de Know Your Client policy, ofwel het KYC-beleid. Dit betekent, dat de banken met de informatie van de klant, ook klantonderzoek kunnen doen en zo financiële criminaliteit kunnen voorkomen. Hierdoor kunnen zij ontdekken waar en met wie een klant zaken doet. Keerpunt is van mening, dat de grote Surinaamse banken zich wel degelijk houden aan het KYC-beleid. Gezien de recente gebeurtenissen met betrekking tot de geldzending van onze drie grootste banken en de gedane beschuldigingen van het OM, kunnen we gerust stellen dat de cambio’s ofwel wisselkantoren, zich niet altijd houden aan de KYC policy. In dit geval spreken we dan van ‘Know your clients, client’. Hierbij moet de cambio informatie verzamelen van zijn cliënt. De client moet zich dan identificeren en de herkomst van zijn inkomsten kunnen overleggen. Indien dit niet wordt gedaan, kunnen we gerust stellen, dat deze cliënt zijn geld op een fromu manier ‘verdient’ en dat hij de cambio gebruikt om het wit te wassen. Keerpunt is vooralsnog van mening, dat de beslaglegging van de geldzending een manier is geweest om onze financiele instellingen erop te wijzen, dat zij niet volledig voldeden aan de AML/CFT-richtlijnen. Daarom is Keerpunt ook diep teleurgesteld in de toezichthouder die zijn taken niet naar behoren uitvoert en zich op tal van manieren tracht in te dekken. Door deze gebeurtenissen hebben banken nu het AML/CTF- en Know Your Client beleid van de banken tot een hoger niveau gebracht. Gezien het op gang gebrachte proces c.q. onderzoek van de National Risk Assessment, NRA, zullen de banken zich wel houden aan de regels, helaas is de controle en het toezicht op de cambio’s tot nog toe minimaal. Hierdoor zijn deze wisselkantoren nog steeds de boosdoeners voor de banken, omdat niet alle informatie volledig wordt bijgehouden.