Het afgelopen weekend vielen er doden doordat de politie wederom en vermoedelijk te snel het nodig achtte, gebruik te maken van haar vuistvuurwapens. Dit keer schoot zelfs een politieagent het leven erbij in, na geraakt te zijn door een ricocherende kogel, afgevuurd door een collega die een met een mes gewapende dief, onschadelijk wilde maken. Vanaf de koloniale tijd maakt de politie naar de mening van velen, veel te snel gebruik van vuurwapens om inbrekers, rovers en andere wetsovertreders die worden aangetroffen op of nabij een plaatsdelict, snel onschadelijk te maken. Hoe vaak is het niet voorgekomen, dat een dief die op de vlucht slaat en misschien gewoon aangehouden zou kunnen worden, gemakshalve wordt neergeknald en komt te overlijden? Wat momenteel ook veel te snel gebeurt, is dat er wordt geschoten op verdachte personen, die in een voertuig trachten weg te komen. En dan vragen we ons ook af, of alle politieagenten die met een vuistvuurwapen rondlopen, ook goed met het schiettuig weten om te gaan. Tijdens de regering Venetiaan III, werden ambtenaren behorende tot het Korps Politie Suriname, voorzien van nieuwe vuistvuurwapens van het merk Glock. Reeds toen, werd er door onder meer deze krant, op gewezen, dat een Glock over zeer weinig veiligheid beschikt en eerder geschikt zou zijn voor militairen, dan voor politieagenten, die niet allemaal vertrouwd waren en nog zijn met dit gevaarlijke pistool, dat over te weinig ingebouwde veiligheidsvoorzieningen beschikt dan andere merken, zoals 9 mm pistolen van FN, Beretta, Taurus, Sig Sauer, Walther, om maar enkele te noemen. Maar het moest een Glock worden en de ongelukken zijn dan ook niet uitgebleven. We willen slechts het dodelijk ongeluk met een Glock de revue laten passeren, toen een politie-instructeur per abuis, een aspirant agent van politie in het opleidingscentrum door het hoofd schoot. Ook het ongelukkig afgaan van een Glock in een kapperszaak, dat de dood betekende voor een aanwezige cliënt willen wij memoreren. Ook zijn wij ervan overtuigd, dat heel veel politieagenten zeer onvoldoende schietoefeningen hebben gehad, om op een verantwoorde wijze met dit pistool te kunnen omgaan. Maar regelmatige schietoefeningen, zoals die in elk fatsoenlijk korps dienen plaats te vinden, kosten veel geld en daar wordt vermoedelijk ook zwaar op bezuinigd en dan blijven ongelukken natuurlijk ook niet uit. Een ander heikel punt waar veel politieagenten mee zitten, betreft het beperkt aantal patronen, dat hen per magazijn voor het pistool ter beschikking wordt gesteld. Met het toenemende aantal zware criminelen, dat vaak over geavanceerd schiettuig beschikt, is het onacceptabel dat politieagenten over onvoldoende munitie beschikken. Wel is het zo, dat agenten die erop uit trekken om misdadigers te arresteren, goed met hun dienstwapen moeten weten om te gaan en het slechts dienen te hanteren, wanneer het absoluut onvermijdelijk is. Waar naar onze mening verandering in dient te komen, is het veel te snel grijpen naar een pistool of ander vuurwapen, waardoor er ongelukken gebeuren en niet zelden met dodelijke afloop voor een crimineel en in uitzonderlijke gevallen zelfs voor de ambtenaar van politie.