Het is duidelijk dat de afgelopen tijden heel moeilijk zijn geweest. Hoewel de regering niet wil toegeven dat het niet goed gaat, spreken de voedselpakketten die verkocht worden en de birti wenkri’s, boekdelen. Wat we de afgelopen jaren ook merken. is dat er ook heel veel schoolpakketten verstrekt worden aan minderbedeelden. Elk jaar komen er meer organisaties bij. Dit heeft haar weerslag op de samenleving, waarbij we zien dat de toeloop in de winkels die schoolspullen verkopen, minder is. Dat heel veel organisaties bereid zijn een helpende hand te bieden, is een goed gebaar, maar zegt tegelijkertijd ook wat over ons land. Niet alleen de prijzen van schoolspullen, maar ook van levensmiddelen zijn gestegen en mensen bedenken allerlei manieren om toch rond te komen. Het is logisch dat mensen, indien ze de mogelijkheid hebben, zullen kiezen voor een gratis schoolpakket om vervolgens bij te kopen wat er ontbreekt. Heel veel mensen hebben het moeilijker door de economische situatie in het land, maar birti wenkri’s en voedselpakketten, zijn geen duurzame oplossing om de crisis aan te pakken. Er ontbreekt een degelijk beleid dat kan zorgen voor redelijke prijzen. Net als voor de crisis, zouden burgers dan zelf de producten kunnen kopen die zij nodig hebben in plaats van afhankelijk te zijn van een voedselpakket Er zullen altijd mensen zijn die om welke reden dan ook, niet zelf kunnen voorzien in hun levensonderhoud, maar nu komen zelfs de mensen die redelijk verdienen, niet uit met hun salaris vanwege de vele verhogingen van de basisvoorzieningen en brandstof, die doorwerken in alle prijzen. In tegenstelling tot vroeger, kunnen veel mensen niet of nauwelijks sparen. Toch blijft de regering zeggen dat het steeds beter gaat. Maar wie zijn ogen goed de kost geeft, zal zien dat dit slechts geldt voor een kleine groep. Pas wanneer die groep daadwerkelijk groeit, kunnen we zeggen dat het goed gaat.