In verband met de geboortedag van de oprichter van de VHP, Jagernath Lachmon en het 70-jarig bestaan van de partij, heeft de VHP vandaag in het Lalla Rookh gebouw, een nationale conferentie gehouden met als thema: Nationale verbroedering en integratie: kansen en uitdagingen. De conferentie werd gestart met een gebed en vervolgd met een kort filmpje van ‘Papa Lach’ die sprak over het belang van verbroedering.
Maaltie Sardjoe die de conferentie opende, gaf aan dat de verbroedering het fundament is geweest voor duurzame ontwikkeling in deze multiculturele en multi-etnische samenleving. In het kader van 70 jaar VHP op 16 januari, zijn er verschillende activiteiten ontplooid. De conferentie is er een van. “Verbroedering, een gedachtegoed met vele elementen dat ons bindt, eenheid, harmonie, vooruitgang, vrede saamhorigheid en respect”, aldus Sardjoe. Zij benadrukte dat de gedachtegang van Lachmon voortleeft met elkaar, naast elkaar en voor elkaar.
Inleider VHP-voorzitter Chan Santokhi, sprak over het on-derwerp Nationale verbroedering. Hij haalde aan dat 21 september door de Verenigde Naties uitgeroepen is tot Dag van de Vrede. ‘’De Dag van de Vrede en de jaardag van VHP-oprichter Lachmon, vallen toevallig op dezelfde dag’’, zei Santokhi. Een samenloop van omstandigheden die volgens hem niet beter kon. “Pa-pa Lach was een principiële voorvechter voor vrede, recht, vrijheid, democratie en dialoog.’’ Santokhi gaf aan dat Lachmon dit op verschillende momenten in zijn leven heeft gedemonstreerd. Hij zei dat Lachmon er alles aan deed om tijdens een fase van heterogeniteit in Suriname, conflict en spanning te voorkomen. ‘’Op cruciale momenten had hij vrede en eenheid voor ogen. Daar hebben wij als VHP’ers respect voor, want dat zijn de fundamentele en principiële elementen van ons politiek handelen.’’ Santokhi richtte zich in het bijzonder tot de jongeren, zij beseffen niet altijd hoe wij vandaag de dag tot dit moment in de samenleving zijn gekomen, waar wij in allen in vrede, economische en politieke vrijheid kunnen leven. Hij gaf aan dat het allemaal is begonnen met de vrijheid van de voorouders die aan de basis hebben gestaan van onze politieke leiders: Lachmon, Johan Adolf Pen-gel, Willy Soemita, Pater Weidman en anderen zoals Boni, Mathoera, Ramdjenie, Anton de Kom en Louis Doe-del. “Het is niet gemakkelijk geweest, omdat in de etnisch plurale samenleving van de midden vijftiger jaren van de vorige eeuw, er specifieke uitdagingen waren”, zei San-tokhi. Hij gaf aan dat er wantrouwen jegens elkaar ontstond, omdat er sprake was van concurrentie voor faciliteiten en fondsen. ‘’Niet vergeten mag worden dat de bevolkingsgroepen in die tijd tegen elkaar werden uitgespeeld. Wij eren daarom ook deze voorvechters voor hun bijdrage tot een vreedzaam Surina-me, wij eren hun strijd om een nationale eenheid.’’ Het is volgens hem belangrijk dat wij onze historie niet vergeten en dat wij de recente donkere dagen in onze geschiedenis niet verloochenen. Hij benadrukte dat het aan ons allen ligt om datgene wat er bereikt is, te verdedigen, te beschermen en daarop voort te bouwen. Santokhi merkte op dat er door de jaren veel kritiek is geleverd op het werk van de nationale leiders van de vorige eeuw. “Soms terecht, maar vaak onterecht op basis van theoretisch intellectuele analyses en inzichten.” Hij verklaarde dat de maatschappelijke realiteit van Suriname aan het begin van de politieke ontwikkelingen in de jaren ‘40, ‘50, ’60, niet geanalyseerd kan worden als een laboratoriumexperiment, waarbij be-paalde variabelen constant gehouden kunnen worden en anderen voor wat hun gedrag en invloed betreft, voorspelbaar. “De praktische en levende realiteit etnische bescheidenheid creëert niet automatisch een eenheid in verscheidenheid. De tijdgeest van toen, analyserend vanuit het huidig inzicht, miskent de risico’s van etnische spanningen en de noodzaak tot dialoog, samenwerking en compromis waar wij als doelmatige leiders mee moeten omgaan”, aldsu Santokhi. In een multi-etnische en multiculturele samenleving waar aanpassingen nog gaande zijn en waar groepen nog twijfelen als zij zullen blijven of niet, is volgens hem een evenwichtige balans nodig. Hij zei dat in die fase van zoeken naar een geografische identiteit, het is cruciaal is dat een ieder zich herkent in het beleid dat ontwikkeld en uitgevoerd wordt. Hij voegde eraan toe dat mu-ziek, kunst en talen, gebruikt moeten worden voor culturele ontwikkeling om groei en sociale stabiliteit te realiseren. Hij verklaarde dat deze rijkdom te lang is gebruikt op een negatieve manier. Volgens Santokhi hebben wij zonder dat het te beseffen, de verdeel- en heersmentaliteit van anderen overgenomen. Tij-dens de conferentie hebben ook NPS-voorzitter Gregory Rusland en Diane de Graven, lezingen gehouden over de verbroederingspolitiek. Hierna volde een paneldiscussie met als leider Harry Mungra en leden: Maurits Hassankhan, Fidelia Grand Gallon, Stanley Soeropawiro, Sharda Ganga, Rene Artist, Ruth Wijden-bosch en Chaun-rui Wang. Rusland deelde het podium vanwege de historische verbondenheid met de VHP en de samenwerking tussen Lachmon en Pengel.

door Johannes Damodar Patak