Er woeden nog steeds branden in het Amazone regenwoud, dat zich uitstrekt over negen landen. De branden woeden niet alleen in Brazilië, maar ook in Bolivia. De Franse president Emmanuel Macron, spreekt van een internationale crisis, aangezien het regenwoud wordt beschouwd als de longen van de aarde. Tijdens de G7-vergadering is er een noodfonds van euro 20 miljoen aangekondigd om de Amazone-landen te helpen die getroffen zijn door de branden. Vanuit Zuid-Amerika zelf is er nog geen collectieve actie genomen. Angelic del Castilho, voorzitter van de DA’91 en oud-diplomaat, zegt desgevraagd aan De West, dat Suriname een voorhoederol kan innemen door het initiatief te nemen om de landen in de regio en de landen die er belang bij hebben, bij elkaar te brengen om de schade van de branden te beperken. Del Castilho: ‘’In dezen gaat het niet om de grootte van het land, maar om het verantwoordelijkheidsgevoel. Op zo een manier komt Suriname ook internationaal in de schijnwerpers te staan en laten we zien dat ook Suriname de strijd tegen de klimaatsverandering aangaat.’’
Frankrijk vindt dat Brazilië te weinig doet om de branden te bestrijden. De druk op de Braziliaanse president Jair Bolsonaro neemt zowel nationaal als internationaal dan ook toe om harde maatregelen te treffen tegen de bosbranden.
Bolsonaro heeft nu militairen ingezet voor het bestrijden en voorkomen van de branden in de deelstaten waarover de Amazone zich uitstrekt. Daarnaast kan het leger preventief en repressief optreden tegen milieudelicten.
Del Castilho zegt dat er een duurzame oplossing gezocht moet worden in belang van de voortgang van de mensheid, waaronder de inheemsen die in de Amazone leven en wonen. De natuur speelt volgens haar hierbij een belangrijke rol. “Flora en fauna zijn belangrijk voor de voortzetting van de mensheid op aarde.’’
Suriname moet volgens de politicus heel waakzaam zijn, vooral nu de grote droge tijd is begonnen. Volgens haar zal een dergelijke brand in het Surinaamse gedeelte van de Amazone een grote ramp zijn, omdat die alleen bestreden kan worden als Suriname internationaal hulp zou krijgen. Del Castilho zegt dat er mogelijk al branden woeden in ons binnenland, maar vanwege de grote afstand, zijn wij niet hiervan op de hoogte. Zij benadrukt daarom ook de noodzaak van goede voorlichting en bewustwordingscampagnes voor de samenleving. Als voorbeeld noemt zij hoe om te gaan met kampvuur en op welke manier er veilig een kampvuur gestookt kan worden, bijvoorbeeld door er een goot omheen te graven, waardoor het vuur zich niet kan verspreiden. Ze voegt eraan toe dat hoewel de dorpsgemeenschappen de droge bladeren bijeen harken, zij erover moeten worden ingelicht dat de bladeren ook opgeruimd moeten worden om zelfontbranding te voorkomen. Zo moet er volgens Del Castilho ook gekeken worden naar een andere manier om te ontbossen. Van oudsher steken binnenlandbewoners een stuk grond in brand om te kunnen doen aan landbouw.
door Johannes Damodar Patak
