In bijna elke organisatie zijn er rotte appels die het imago van de organisatie schaden. Het zijn mensen die de belangen van het bedrijf of de organisatie niet voorop stellen. Klanten worden op allerlei manieren bejegend, er worden steekpenningen aangenomen, regels worden niet nageleefd, kortom, deze mensen voeren hun eigen beleid uit ten koste van hun eigen naam en jammer genoeg ook de naam van de organisatie. In ons land hebben veel mensen geen goed woord over voor het politiekorps. De organisatie wordt vaak negatief besproken en politieambtenaren worden niet zelden gezien als mensen bij wie de macht naar het hoofd gestegen is, omdat zij in het bezit zijn van een vuistvuurwapen. Maar niet het hele politieapparaat is slecht. Het zijn de rotte appels die de naam van de organisatie door het slijk halen, zoals politieagenten die burgers zeer onbeschoft aanspreken bij controles, die te snel hun wapen trekken en zij die denken dat ze als agent, boven de wet staan. Door de jaren zien we het respect van de samenleving voor de politie in zekere mate dalen. De politie die eens werd gezien als onze beste kameraad, wordt liever vermeden met het argument dat zij toch niet in staat is de zaak op te lossen. Dit laatste komt door het verkwistende beleid van de regering, zij heeft de politieorganisatie bijna machteloos gemaakt door te weinig middelen ter beschikking te stellen. Zonder materiaal en materieel kan er nu eenmaal niet gewerkt worden. Er zijn nog heel veel goede politieambtenaren, maar één rotte appel in de mand, maakt al het gave fruit te schand. En dat is precies wat er met dit apparaat gebeurt. Er worden vele goede en positieve zaken verricht door de politie, maar die  worden overschaduwd doordat  enkelen in de organisatie, er met de pet naar gooien.