De begroting over het dienstjaar 2019 werd recentelijk goedgekeurd. Deze begroting laat een forse stijging van de overheidsgaven en van het begrotingstekort zien, met alle risico’s van dien voor de stabiliteit van de Surinaamse economie. Normaal gesproken zijn gezonde overheidsfinanciën en een goed begrotingsbeleid cruciaal voor een evenwichtige en stabiele economie. Daarom pleiten deskundigen al geruime tijd voor de hervorming van de overheidsfinanciën. Dit is ook aanbevolen door het Internationaal fonds, IMF, dat in het laatste kwartaal van 2018, het Article IV landenexamen afnam van ons land. Momenteel lijkt het alsof onze economie stabiel is, maar dat komt door de stijging van de overheidsinkomsten door hogere afdrachten uit de mijnbouwsector. Gezien de toenemende omvang van de staatsschuld, zal er in de komende paar jaar, versneld meer geld worden uitgegeven aan aflossingen van onze lopende schulden. Dit is ook te merken aan de totale staatsschuld van ons land, die is in ruim twee jaar tijd verdubbeld van SRD 9,5 miljard naar SRD 18,7 miljard. Deze schuld is in deze periode voornamelijk bij het lokale bankwezen opgebouwd. De schuld aan het bankwezen is van 2016 tot 2018, gegroeid van SRD 909 miljoen naar SRD 2,6 miljard. Het gevolg hiervan uit zich ook in de rentelasten van de regering, die in vergelijking met 2016 zijn gestegen van SRD 516 miljoen naar SRD 1 miljard per jaar. Vervolgens vormt de wisselkoersstabiliteit ook een bedreiging voor de aanhoudende en excessieve financieringstekorten van de staat, de ruime liquiditeit in de Surinaamse economie, het tekort op lopende rekening van de betalingsbalans alsook de verminderde kapitaalimport. Er zal gewerkt moeten worden aan het onder controle brengen van de fundamentele onevenwichtigheden in onze economie en vooral die van de overheidsfinanciën. Volgens het jaarverslag van de Hakrinbank, zijn de leningen van de overheid over 2018 gestegen met SRD 120 miljoen. Thans is de financieel-economische situatie in Suriname dusdanig, dat de banken de afgelopen jaren niet normaal dividend hebben kunnen uitkeren. Wanneer er naar de jaarverslagen wordt gekeken van de drie grote banken, dan zoeken economen als eerst naar de afboeking van de 19,5 miljoen euro die vorig jaar in beslag is genomen. Dit gegeven blijkt tot nu toe in geen enkel jaarverslag te zijn opgenomen en dat kan alleen als zij toestemming hebben gehad van de Centrale Bank van Suriname, dit bedrag niet te boeken als verlies in hun jaarverslag over 2018. Dit wil zeggen, dat de jaarverslagen van de drie grote banken over 2018, zwevende jaarverslagen zijn. De juiste afboeking zou zijn geweest om dit bedrag mee te nemen in de voorziening dat de banken het geld niet terugkrijgen, want dit bedrag moet worden geregistreerd in de balans van het jaar waarin het verlies is geleden. Ook hier ziet men weer hoe fragiel ons bankwezen is, want als deze 19,5 miljoen euro wordt voorzien door de drie grote banken, dan zullen zij alle drie over het jaar 2018 verlies boeken. Wat een dramatische weerslag heeft deze inbeslagname gehad en tot nu toe voelen we het na-effect. Betrouwbare bronnen vanuit het bankwezen, hebben reeds bevestigd tegenover Keerpunt, dat de regering Bouterse momenteel draait op het geld dat de lokale banken moeten voorzien. Op verschillende manieren spant de regering de Centrale Bank voor haar karretje om de lokale banken op te dragen miljoenen SRD’s over te maken naar haar rekeningen. Dit kan natuurlijk alleen als de directie daarvoor tekent en we zien inmiddels zelf, dat ons bankwezen op allerlei manieren wordt geïnfiltreerd. De regering Bouterse is momenteel overal op zoek naar geld. Na moni de suku! Moni no de, ofschoon er al zoveel geld is geleend. Daarom bespreekt Keerpunt al geruime tijd het risico van staatsinmenging bij de Centrale Bank. Het is al meerdere malen gebleken, dat de staat en de moederbank andersoortige en conflicterende beleidsdoelstellingen naleven en bij de beleidsuitvoering uiteenlopende prioriteiten hebben.