Financiënminister Gillmore Hoefdraad zei vandaag in De Nationale Assemblee (DNA), dat indien het samensmelten van de Wet Nationaal Woningbouwfonds en de Wet Nationaal Garantiefonds Huisvesting, efficiënter kan zijn, de regering dit zal ondersteunen. Echter zal eerst met de banken overlegd worden wat het beste is.
Hoefdraad zei dit naar aanleiding van de reactie van Asiskumar Gajadien (VHP) die aangaf, dat het om twee verschillende doelgroepen gaat, die zij vanuit twee wetten willen benaderen. Zijn zorgpunt is dat het instellen van verschillende fondsen niet alleen administratieve barrières met zich meebrengt, maar ook het voeren van beheer bemoeilijkt. “Deze dingen brengen juist kostenverhogingen. Ik ben nog niet overtuigd waarom wij twee verschillende fondsen moeten gebruiken, alleen om het beheer en kostenaspect voor de volkshuisvesting duur te maken”, aldus Gajadien.
Amzad Abdoel (NDP) was niet tevreden hiermee. Hij gaf aan, dat het wezen en het karakter van beide fondsen heel verschillend zijn.

“Ze kunnen elkaar aanvullen, maar waar ze voor staan en waarvoor ze zijn opgericht, is een groot verschil waarmee we rekening moeten houden.” Hij vroeg de regering of het bij wet geregeld is, dat de banken het administratieve voorwerk zouden kunnen doen bij zowel het verstrekken van een fonds of hypotheek voor woningbouw als bij aangaan van een garantie bij het fonds. Hoefdraad antwoordde hierop: “Financiën zal elk initiatief dat dit fonds tot een succes zal maken met ondersteuning van het bankwezen, er alles aan doen om de banken hierbij te betrekken.”
In de inleiding gaf Hoefdraad aan, dat de huisvesting van specifieke inkomensgroepen, zoals kansarmen gezinnen en kwetsbare ouderen die niet beschikken over adequate huisvesting, nog steeds een zorgpunt is. Goede en betaalbare sociale woningbouw wordt volgens hem nog in onvoldoende mate gerealiseerd, veel woningen vallen buiten het financiële bereik van huishoudens met een laag inkomen. Om de woningnood waarmee woningzoekenden kampen op te heffen, is een duurzame aanpak nodig, vandaar dat deze fondsen noodzakelijk zijn.
“Personen uit de lagere inkomensklasse, zijn ondanks een vast inkomen, niet in staat voor financiering in aanmerking te komen, omdat er bijvoorbeeld onvoldoende zekerheid is dat de kredietontvanger in staat zal zijn om het krediet terug te betalen”, aldus Hoefdraad.
De bedoeling van de wet is om door middel van het instellen van het zogeheten Nationaal garantiefonds huisvesting, het bovengenoemde te bewerkstelligen. Vanuit het fonds kunnen aan kredietverstrekkers garanties worden verstrekt. In het geval een kredietnemer toch niet in staat is zijn verplichtingen tegenover de kredietverstrekker na te komen, komt het fonds met een garantie.

-door Kimberley Fräser-