Een ziekenhuis zonder arts, dat kan toch niet. In Suriname is dit toch mogelijk, want dat is wat het RCR Zorghotel is geworden. De enige zaalarts die nog de leiding had in de instelling, is ontslagen. Dit betekent dat de deuren definitief gesloten moeten worden, omdat het geen zin heeft om een zorginstelling open te houden waar nauwelijks personeel aanwezig is. De instelling is al enige tijd in gevaar en staat op het punt te sluiten. In dit kader is ontslag aangevraagd voor de werknemers. Deze zaak wordt nu aangevochten door de bond, die van mening is dat de werknemers niet met lege handen naar huis gestuurd moeten worden. De hoop dat de instelling zorg zal blijven aanbieden, is er al lang niet meer. Er wordt nu naar mogelijkheden gekeken om de werknemers elders te accommoderen. Niet alleen de patiënten hebben zich teruggetrokken, maar ook zorgverleners hebben hun cliënten geadviseerd dat te doen, omdat er niet voldoende zorg verleend kan worden waardoor het risico bestaat dat de situatie van de patiënten verslechterd. Er is nauwelijks nog personeel in het zorghotel en voor degenen die er zijn, is er weinig te doen, omdat de patiënten vertrokken zijn. Het is straks eind van de maand, maar de kans bestaat dat salarissen uitblijven. Het is ook niet duidelijk als de werknemers hun vakantiegeld zullen ontvangen. Het Zorghotel is een ziekeninstelling zonder artsen en patiënten en er bestaat grote onzekerheid over haar verdere bestaan. Zoals de situatie er nu uitziet valt, er niets meer te redden, maar in plaats van een zorghotel, kan er natuurlijk een andere instelling in het gebouw gehuisvest worden.