We weten duidelijk niet waar we extern onze vrienden moeten zoeken en welke ons daadwerkelijk vooruitgang kunnen brengen zonder weer in de losgebrande machtsstrijd van wereldmachten beklemd te kunnen of misschien wel zullen geraken. De regering Bouterse heeft door haar bedenkelijke en naar onze mening niet verstandige buitenlandse politiek, zich in een positie gemanoeuvreerd die haar bij vooral westerse mogendheden zeker niet populair heeft gemaakt. In veel opzichten kan gesteld worden, dat veel westerse mogendheden ons een ‘cold shoulder’ benadering gunnen en dat we hierdoor genoodzaakt zijn geweest in de afgelopen zeker negen jaar, het te zoeken bij ondemocratische landen en tot overmaat van ramp zelfs bij schurkenstaten. De regering onder leiding van Bouterse heeft na al die jaren nog steeds niet begrepen, dat je als klein land gemakkelijk het slachtoffer kan worden van de voormelde machtsstrijd en dat je toch voortdurend rekening dient te houden met de geldende geopolitieke verhoudingen. Tijdens de zogeheten revolutie die niets meer was dan een ordinaire militaire staatsgreep van Bouterse en Valk en die een keiharde militaire dictatuur tot gevolg had met vele mensenrechtenschendingen, werden ook landen die de machtstaat huldigen, binnengehaald om de dictatuur te ondersteunen. De Cubaanse invloed werd uitgebreid en was overduidelijk voelbaar, totdat Brazilië zijn tanden liet zien en de Cubanen spoorslags moesten verdwijnen en wel uit puur opportunisme van Bouterse om toch nog enige tijd met zijn mislukte revo te kunnen overleven. Toen werd het ook voor Bouterse duidelijk, dat er met geopolitieke machtsverhoudingen wel degelijk rekening moet worden gehouden. En dat is nog steeds zo, al denken de lumineuze mensen op Buitenlandse Zaken en in de voorhoede de president, dat nu de zaken wellicht anders zijn komen te liggen. Je zal je daar toch deerlijk in vergissen. Maar we gaan rustig door met bedenkelijke vrienden binnen te halen en hartelijk te verwelkomen. Alsof deze lieden daadwerkelijk vooruitgang voor dit land zullen brengen. Lieden die eigenlijk de ware democratie schuwen en op allerlei manieren haar om zeep trachten te brengen of te manipuleren. Lieden die bewezen hebben zich op openlijke en zeer brutale wijze te willen inlaten bij het verloop van de vrije, algemene en geheime verkiezingen in andere landen en dan wel zeer grote landen met stabiele democratieën. Nu rollen wij de rode loper uit voor een hoge vertegenwoordiger van een schurkenstaat. Een land dat terroristen ondersteunt, luchtafweerraketten aan deze terroristen  ter beschikking stelt om daarmede een vliegtuig vol passagiers neer te halen om vervolgens ook nog steevast te blijven ontkennen daar ook maar iets mee te maken te hebben. Een land met als hoofd een figuur die agenten naar het buitenland stuurt om dissidenten met nucleair gif te vermoorden en daar deels ook nog in slaagt. Met dit soort landen zijn we thans intensief aan het aanpappen en rollen we de rode loper voor uit. We hebben in Suriname momenteel te maken met dorpspolitici die maar weinig notie hebben van al hetgeen zich afspeelt op het wereldtoneel van de 21ste eeuw. We vervreemden ons heel bewust van naties die ons goede en snelle vooruitgang kunnen bezorgen en scharen ons bij de armoedzaaiers die zichzelf maar nauwelijks kunnen bedruipen en daarbij zoeken we ook nauwe contacten met notoire mensenrechtenschenders en staatscriminelen. Tot op heden hebben we door kortzichtigheid en stommiteit niet begrepen, dat de weg die wij qua buitenlandse politiek bewandelen, een heilloos traject behelst. Ook hieraan kan het Surinaamse volk in mei 2020 verandering brengen door voor daadwerkelijke en positieve verandering te stemmen. Willen we de totale ondergang van dit land nastreven, dan moeten we voor het huidige funeste beleid blijven kiezen.