Het eigen vermogen van de Centrale Bank van Suriname, CBvS, is fors negatief, dus er is momenteel geen enkele ruimte om in onroerend goed te investeren. Naar Keerpunt verneemt, heeft de CBvS onlangs een groot perceel gekocht te Acaribo en is momenteel in onderhandeling om een pand van een verzekeringsmaatschappij aan de Henk Arronstraat te kopen. Voorts heeft het er veel van, dat deze investeringen wel bedoeld zijn voor eigen gebruik. Daarmee overtreedt de CBvS de regels die zij noodzakelijk acht voor onder toezicht staande banken ten aanzien van de immobilia-richtlijn. Het is zeer opmerkelijk en bedenkelijk, dat de Centrale Bank grond of gebouwen koopt, want er is nu zeker geen enkele goede bedrijfsmatige reden voor te bedenken, anders dan de behoefte aan een kantoorgebouw, maar die onderkomens heeft de Bank al in voldoende mate. Dit roept weer veel vragen op over de bedoelingen van de Centrale Bank. Keerpunt hoopt dat hiermee niet-kredietrelaties van algemene banken, uit de problemen worden geholpen.

De immobilia-richtlijn is formeel niet van toepassing op de CBvS, wel op vergunninghoudende kredietinstellingen (banken), maar het spreekt voor zich, dat juist de Centrale Bank naar de geest van de regels zou moeten handelen. De strekking van deze richtlijn is in het kort (1) dat een bank (na instemming van de CBvS) slechts in onroerend goed mag investeren tot maximaal het bedrag van het eigen vermogen en (2) dat alleen in onroerend goed voor eigen gebruik mag worden geïnvesteerd.

De redenen voor deze beperkingen zijn:

(1) Investeringen in onroerend goed hebben een langlopend karakter. Deze investeringen zouden gefinancierd moeten worden met eigen vermogen dat lang ter beschikking staat.

(2) Investeringen in onroerend goed zijn risicovol. Daarom beperkt de toezichthouder de ruimte voor banken om erin te beleggen. Banken kunnen daarom hun middelen beter aanwenden om krediet te verstrekken.